کتاب ایکیگای

خلاصه متنی رایگان کتاب ایکیگای

کتابِ ایکیگای راهنمای شما برای رسیدن به طولِ عمر و زندگیِ شاده، اونم از طریقِ حکمتِ ژاپنی. توی این خلاصه‌ی صوتی، به زندگیِ ژاپنی‌ها سرک میکشیم تا از اسرارِ عمرِ طولانی‌شون سردربیاریم و ببینیم چرا خیلی از اونا به خصوص ژاپنی‌هایی که توی یه جزیره‌ی خاص زندگی میکنن، به راحتی بالای 100 سال عمر میکنن.

بیاین ببینیم ژاپنی‌ها درباره‌ی عمرِ طولانی و زندگیِ شاد چه درسهایی می‌تونن به ما بدن!

آیا میدونستید عمرِ طولانی و حسِ هدفمندی و شادیِ واقعی، هر سه تاشون یه منشأِ واحد دارن؟

توی این خلاصه کتاب میخوایم از یک مفهومِ ژاپنی به اسمِ ایکیگای (ikigai) براتون بگیم. توی این مفهوم هم دلیلِ زندگی کردن نهفته‌ست، هم هدفِ زندگی و هم رازِ عمرِ طولانی. برای داشتنِ عمرِ طولانی و پربار و شاد باید ایکیگایِ خودتون رو پیدا کنید و به چندتا توصیه‌ی ساده‌ برای سلامتیِ خودتون عمل کنید. پس با ما همراه باشید تا همه‌ی اینا رو بهتون بگیم.

همینجور که جلو میریم، به چندتا سؤال هم جواب میدیم:

• سَیَلان چیه و چرا اینقدر مهمه؟
• چرا کارائوکه (Karaoke) باعثِ جوون موندنتون میشه؟
• و چرا دوستاتون مهمترین دارایی‌های زندگی‌تونن؟

داشتنِ هدفِ درست‌وحسابی رازِ طولِ عمره

شما هم دوست دارید زندگیِ طولانی و سالم و پرباری داشته باشید؟ کیه که بدش بیاد؟

رازِ یه همچین زندگی‌یی رو باید توی جزیره‌ی اوکیناوا توی جنوبِ ژاپن جستجو کرد، جایی که بیشترین تراکمِ آدمای صد سال به بالا رو توی دنیا داره.  شاید بشه رازِ طولِ عمرِ ساکنای این جزیره‌ رو فقط توی یک کلمه خلاصه کرد: ایکیگای، که معنیش تقریباً میشه «دلیلِ زندگی»، یا به عبارتِ دیگه، انگیزه‌ی شما برای انجامِ یه فعالیت و حرفه‌ی خاص.

یه جورِ دیگه هم میشه ترجمه‌ش کرد، یعنی میشه گفت: ایکیگای نقطه‌ی تلاقیِ چهار تا چیزه: چیزی که بهش علاقه دارید، حوزه‌ای که توش مهارت دارید، راهی که ازش امرارِ معاش میکنید، و چیزی که مردمِ دنیا بهش نیاز دارن. خیلی از ژاپنیا عقیده دارن هر آدمی توی دنیا ایکیگایِ مخصوصِ خودشو داره که باید کشفش کنه.

بعضیا خیلی زود ایکیگایِ خودشونو کشف میکنن، اما بعضیام به مرورِ‌ زمان بهش برسن. اگه شما هم جزءِ گروهِ دوم هستید مراقب باشید از جست‌وجوتون دلسرد نشید و بدونید ایکیگای همون چیزیه که اگه کشفش کنید باعث میشه هر روز صبحِ زود با انگیزه از خواب پاشید.

برای همینه که ساکنای جزیره‌ی اوکیناوا توی کارشون این همه تخصص و مهارت دارن و به جزئیات اینقدر توجه میکنن. برای مثال، نویسنده‌های این کتاب توی کارخونه‌ی قلم‌موسازیِ این جزیره به یه بانوی صنعتگر برخورد کردند که تمامِ عمرش رو صرفِ چسبوندنِ دونه‌دونه ی موها به قلم کرده بود و این کار رو به بهترین و ماهرانه‌ترین شکلی انجام میداد، طوری که باعثِ حیرتِ همه میشد.

نکته‌ی بعدی اینه که ایکیگای باعثِ طولِ عمر میشه. بنابراین اگه به این نتیجه رسیدید که ایکیگای شما همون شغلِ شماست، هیچ‌وقت نباید بازنشسته بشید. یا اگه ایکیگای شما یه سرگرمیِ خاصه که بهتون نشاط و انگیزه و حسِ خوب میده، هیچوقت ازش دست نکشید. ساکنای اوکیناوا از همین اصول پیروی میکنن و برای همین تا کهن‌سالی هم همچنان کار و فعالیت میکنن. حتی اگه مجبور به بازنشستگی بشن، بازم بیکار نمی‌مونن و مشغولِ فعالیتهای دیگه ای مثلِ باغبونی و چیزایی از این دست میشن.

فایده‌ی این جور متعهد بودن به زندگی هم که مثلِ روز روشنه. روی سالخورده‌های صدساله و بالای صدساله‌ی اوکیناوا تحقیقاتِ پزشکی‌یی به عمل اومده که نشون میده میزانِ بیماری‌های قلبی و زوالِ عقل توی این جماعت فوق العاده پایینه. توی بخشِ بعدی متوجه میشید که یکی از عواملی که باعثِ عمرِ طولانی میشه، فعالیتِ ذهنی و روانیه.

ذهنِ فعال و استرسِ پایین کلیدِ عمرِ طولانیه

دکترا همه میگن: داشتنِ روانِ سالم و جسمِ سالم برای عمرِ زیاد کردن ضروریه؛ منتها در عمل، مردم اولی یعنی ذهن و روان رو نادیده میگیرن. این حجم از بی‌اعتنایی به روح و روان واقعاً مایه‌ی خجالته، چون اونم به اندازه‌ی سلامتِ جسمی برای طولِ عمر مهمه.

راستشو بخواید، همونقدر که سبکِ زندگیِ بدونِ تحرک روی جسم و احساساتِ شما اثرِ منفی میذاره، بی‌تحرکیِ ذهنی و روانی هم اتصالاتِ عصبیِ شما رو ضعیف میکنه. برای همین، حتماً باید ذهنِ خودتون رو به شکلهای مختلف ورزش بدید. یه عصب‌شناس به اسمِ شلومو برزنیتز (Shlomo Breznitz) حتی پا رو از این هم فراتر گذاشته و گفته آدمای پیر به این دلیل انعطافِ ذهنی‌شونو از دست میدن که گرفتارِ روزمرگی‌ها و کلیشه‌ها میشن و از انجامِ کارهای تازه خودداری میکنن.

خب، حالا چطور میشه ذهنمون رو ورزش بدیم؟ خیلی ساده‌ست. هر جور بازیِ ذهنی‌یی مثلِ شطرنج یا ورق‌بازی یه جور ورزشِ ذهنیه. اما اگه ورزشهای قوی‌تری میخواین، از خونه بیرون بزنین، با مردمِ دیگه ملاقات کنین و روابطِ اجتماعی برقرار کنین، چون این کارا بهترین ورزشهایی‌ان که ذهن میتونه انجام بده. یکی دیگه از رازهای طولِ عمر، دوری از استرسه. دقیقتر بخوایم بگیم، پیریِ زودرس طبقِ تحقیقاتِ علمیِ متعددی که انجام شده، با استرس مرتبطه و استرس باعثِ فرسودگیِ بیش از اندازه‌ی جسم و روح میشه. 

به این نمونه توجه کنید: توی دانشگاه هایدلبرگِ (Heidelberg) آلمان، یه آزمایشی انجام دادن. به این صورت که از یه پزشک جوونِ با انگیزه، خواستن که همزمان با جواب دادن به یه مصاحبه ی شغلی پر استرس، بیاد معادلات پیچیده ی ریاضی هم حل کنه. و نتیجه ی جالبی بدست اومد؛ وقتی یه نمونه‌ی خون از این پزشک گرفتن، معلوم شد که بخاطر استرس، آنتی بادی های بدنش طوری زیاد شدن که انگار به یه بیماری ویروسی یا باکتریایی مبتلا شده! درسته که آنتی بادی ها برای سلامت بدن در برابر بیماری ها ضرورین، ولی از اون طرف هم باعث پیری زودتر بدن میشن.

بنابر این، کاهش استرس، برای داشتن عمرطولانی‌تر ضروریه، و شما این کار رو میتونین با چند تا راه لذت بخش انجام بدین. مثل مدیتیشن، یوگا، یا ورزش. همه ی این راه ها به آرامش شما و تسلط بیشتر روی ذهن و بدنتون کمک می کنن. درسته که این راه ها، اقدامات طولانی مدت و پیشگیرانه هستن، ولی تو بخش بعدی بهتون میگیم که اگه همین الان تو استرس غرق شدین و در آستانه ی فروپاشی هستین، چیکار  باید بکنید.

ژاپنی‌ها یه روش درمانیِ مخصوص دارن به اسمِ موریتا(Morita therapy) که به آدما توی کم کردن استرسشون کمک می کنه

استرس، خستگی شدید و اضطراب: این حالت ها توی زندگی مدرن امروز، خیلی شایعن و کمتر کسی میتونه ازشون فرار کنه. و با توجه به اینکه فرهنگ کار کردن توی ژاپن خیلی سخت گیرانه ست، پس ژاپنی ها هم توی این حالت ها مستثنی نیستن.

با این وجود، ژاپنی ها ابزاری دارن که همه ی دنیا از اون بی بهره ، یعنی همون درمان موریتا که  برای کنترل استرس مفیده.  این تکنیک توسط آقای “ شوما موریتا”، روان درمانگر و پزشک بودایی، ابداع شد. در ابتدا، این روش برای درمان اضطراب های مزمن، و رفتار های وسواسی استفاده میشد. اما بعدها متوجه شدند که برای درمان استرس و فرسودگی هم خیلی مفیده.

برخلاف درمان های غربی، که به کمک افکار فرد، احساسات و رفتارش رو تحت تاثیر قرار میدن و بعد به سمت افکار مثبت میرن، درمان موریتا کاملاً متفاوت عمل می کنه. تو این روش، از بیمار میخوان که به احساسات واقعیش توجه کنه و اونها رو بپذیره، و هیچ تلاشی برای تغییرشون انجام نده. توی مرحله‌ی بعد، کارایی انجام میدن تا احساسات جدیدی رو توی فرد ایجاد کنن، و این ها به مرور جایگزین احساسات قبلی بیمار میشه.

این روش درمانی، 4 تا مرحله داره: 

که با مرحله ی استراحت کامل به مدت یک هفته شروع میشه. تو این مدت، بیمار روی تخت و بدون هیچ عامل مزاحمی دراز می کشه. اون حق استفاده از هیچ رسانه ای، یا ملاقات با هیچ فردی رو نداره. حتی صحبتی هم نمیکنه. فقط هر از گاهی، توسط روان درمانگرش ویزیت میشه. تو این مرحله، بیمار فقط احساساتش رو مشاهده و درک می کنه در مرحله دوم، بیمار یه تعدادی از فعالیت های تکراری رو وارد زندگی روزمره ش میکنه: مثل نوشتن خاطرات، پیاده روی و تمرین تنفس.

توی  مرحله ی سوم، این فعالیت ها حنبه‌ی فیزیکی‌تر و خلاقانه‌تری به خودشون میگیرن، کارایی مثل بریدن چوب یا نقاشی. این مجموعه فعالیت ها، احساسات جدیدی رو توی بیمار ایجاد می کنن: مثل لذت، آرامش و تعادل فکری، و تعهد. دستِ آخر، بیمار برای مرحله ی چهارم آماده میشه: یعنی ورود دوباره به دنیا، به همراه حسِ جدیدِ آرامش و هدف‌مندی که تازه به دست آورده. داشتن استراحتِ کافی و دوری از عوامل آزار دهنده، راه فوق العاده ای برای بهبود سلامتیه. ولی در بعضی از شرایط، شما نیاز به چیزی نیاز دارین که روش تمرکز کنین. اینجا همون جاییه که “ ایکیگای” وارد عمل میشه.

در ادامه بهتون میگیم چطوری!

غرق شدن تو یه فعالیت، میتونه شما رو جوون نگه داره

تصور کنین که شما در حال اسکی کردن توی یه پیست بسیار زیبا هستین. اسکی چیزیه که تو این دنیا عاشقش هستین، اون رو در حد حرفه ای بلدین، از انجام دادنش بی نهایت لذت میبرین، و در انجامش تعهد و تمرکز دارین. یعنی اگه بهتون بگن میتونین تا آخرِ عمرتون 

هم اسکی کنین، دلتون میخواد تا ابد زنده بمونین. بهتون این مژده رو میدم که چنین فعالیت هایی واقعا میتونن طول عمر شما رو بیشتر کنن. دست پیدا کردن به چنین سطحی از "سَیَلان"، میتونه شما رو جوون نگه داره. سیلان یا فلو (flow) در اینجا، یک واژه ی فنیه که میهای چیک سنت میهالی ( (Mihay Csikszentmihaly دهه‌ی 1970 ابداعش کرد.

سَیَلان نوعی لذت و تمرکزِ عمیقه که راه رو بر روی بقیه ی نگرانی ها، و حتی خود زمان، میبنده. پیدا کردن فعالیت هایی که چنین حسی رو به شما بده، میتونه لذت زندگی کردن و در نهایت طول عمر شما رو بیشتر کنه. واسه خاطرِ همین، یه چنین فعالیت هایی باید نسبت به کار های به ظاهر لذت بخشی، که خیلیا توش افراط میکنن، مثل: پرخوری، سوء مصرف مواد، و استفاده‌ی بی‌رویه از رسانه‌ها، در اولویت قرار بگیره

سیلان، بینِ فرهنگ های مختلف و آدمای مختلف مشترکه. در نتیجه، یه بازیکن شطرنج، یه مهندس، و یه نقاش، همشون میتونن این حس رو تجربه کنن، اما فراتر از اون، این حس واسه ذهن هم مفیده چون باعث میشه توی یه بازه‌ی زمانیِ مشخص فقط روی یک چیز تمرکز کنه. در حالتِ ایده‌آل، ایکیگایِ شما، که اصلی ترین فعالیتِ شما در طولِ زندگی‌تونه، میتونه بطورِ مداوم حس سیلان رو براتون ایجاد کنه. اما اگه این اتفاق نیفتاد، مطمئن باشید که تفریحات مورد علاقه‌تون این کار رو میکنن.

این رو هم باید در نظر بگیریم، که وقتی قراره فعالیتی رو انتخاب کنیم که برامون احساس سیلان رو بوجود بیاره، باید حتماٌ به درجه ی سختی اون کار هم توجه کنیم. اگه فعالیتی که انتخاب کردین خیلی ساده باشه، خیلی زود حوصله تون رو سر میبره و خب بیخیالش میشین، پس سیلانی هم در کار نیست. از طرفی هم، اگه اون فعالیت خیلی سخت باشه، بهتون استرس میده و ممکنه تسلیم بشین.

پس از جایی شروع کنین که واقعاً هستین. مثلا اگه قراره یه زبان جدید یاد بگیرین، اونو از صفر شروع کنین و ذره ذره خودتون  رو ارتقاء بدین. یا اگه از مهارتی که دارین، مثلاً برنامه نویسی کامپیوتر، خسته شدین، میتونین اطلاعاتتون رو ارتقا بدین و مثلا یه زبان کد نویسی جدید یاد بگیرین. اگه علایق و مهارت هاتون رو توی یه مسیر جدید و جذاب تر امتحان کنین، شاید بتونین دوباره “ سیلان” رو تجربه کنین.

چند تا توصیه ی ساده از قدیمی تر ها میتونه بهتون کمک کنه عمر طولانی تری داشته باشین

شما ممکنه همین الان هم ، عادت هایی داشته باشین که طول عمرتون رو بیشتر میکنه. اما در نهایت فقط اونایی که زندگی طولانی تری رو تجربه کردن میتونن بهتون بگن که چطور این اتفاق میوفته. پس بیاین یه نگاهی به توصیه های صد ساله های  “ اوکیناوا بندازیم.

اولین توصیه ی اونها به شما اینه که، تا حد ممکن نگرانی‌هاتون رو کنار بذارین، و سعی کنین حتی با غریبه ها، با یه لبخند و با قلب باز، معاشرت کنین. با این کار، شما یه عالمه روابط دوستانه در طول زندگی تون ایجاد می‌کنین و نوه هاتون  همیشه دوس دارن به دیدن شما بیان. و این رفتار مداوم، به شما کمک می کنه جوون بمونین.

علاوه بر اون، اونا بهتون هشدار میدن، که نگرانی بیش از حد در مورد چیز هایی که نمیتونین تغییرشون بدین، فقط باعث بوجود اومدن یه استرس بی فایده در شما میشه. برای مثال نگرانی در مورد اینکه زیاد خوب نیستین یا اینکه یه شغل موفق و خوب نداشتین، فقط انرژی زندگی کردن رو از شما میگیره. در عوض، این آدمای صدساله توصیه می کنن که از چیزایی که دارین لذت ببرین.  با این کار، شما احتمالا متوجه میشین که بیشتر از چیزی که فکر میکردین، توی زندگیتون دستاورد دارین. 

توصیه ی بعدی صد ساله ها پرورش عادت های خوبه. مثلاً سحرخیزی؛ اگه به مدتِ چند سال انجامش بدین، اونوقت تبدیل به یه عادت میشه. و از اون بهتر اینکه، وقتی صبح زودتر بیدار بشین، وقت بیشتری هم برای خوردن چای و نظافت خونه و رسیدگی به باغچه دارین. و آخرین توصیه ی اون ها، که به نظرِ خودشون مهمترین رازِ طولِ عمرشونه، اینه که خودشون سبزیجاتشون رو پرورش میدن و خودشون غذاشونو میپزن. این حس فوق العاده ست، چون رژیم غذاییِ “ از باغچه تا روی میز” خیلی سالمه

و بالاخره اینکه شاید مهمترین عادت همه ی این آدما، لذت بردن از زندگی و دوستی های بلند مدت باشه. این رو میشه از وقتی که اون ها صرف معاشرت روزانه با همسایه هاشون می کنن فهمید.

جادوی رژیم غذایی مردم “اکیناوا”، غذای متنوع و کم‌حجمه

سالهاست که رژیم غذایی ژاپنی ها مورد توجه همه قرار گرفته، اون هم به این خاطر که ژاپنی ها بخاطر داشتن بیشترین طول عمر معروفن. و مردم منطقه ی “اوکیناوا” باز از این جهت شاخص‌ترن. برای کشف علت این مسئله، آقای ماکوتو سوزوکی (Makoto Suzuki ) متخصص قلب از دانشگاه ریوکیوس ( Ryukyus) از سالِ 1970 روی رژیم غذایی مردمِ اوکیناوا، یه سری تحقیقات انجام داده که نتایجشو با هم مرور میکنیم:

اول از همه، رژیم غذایی مردم جزیره ی “اکیناوا” تنوع خیلی بالایی داره، طوری که بیشتر از 206 نوع غذا رو، که شامل گیاها و انواع گوشت میشه، به طور منظم مصرف می کنن. مثلا هر روز 5 واحد میوه و سبزیجات میخورن، و سعی میکنن با رنگارنگ کردنِ غذاهای بشقابشون، از تنوعِ غذاییِ سفره‌هاشون خیالشون راحت باشه.

به لطف همین تنوع، رژیم غذایی مردم این منطقه خیلی ساده ست. عمده‌ی غذای اونها رو غلات، از جمله برنج و نودل تشکیل میده و به ندرت از چاشنی هایی مثل شکر و نمک استفاده می کنن. حقیقت اینه که اوکیناوایی ها نسبت به بقیه ی مردم ژاپن، 60درصد شکرِ کمتر، و 50 درصد نمکِ کمتر مصرف میکنن. یعنی توی مردمِ ژاپن که از بقیه‌ی مردم دنیا رژیم غذایی سالم تری دارن، باز اوکیناوایی‌ها از همه سالم‌ترن. تنوع مهمه، اما حجم غذا هم همونقدر اهمیت داره. اهالی “اکیناوا” معتقدن، که وقتی شما تا 80 درصد احساس سیری کردین، باید دست از غذا خوردن بکشین. یعنی همیشه یه مقداری گرسنه بمونین.

حتی ژاپنی ها برای این مفهوم یه اصطلاحی دارن به اسمِ هارا هاچی بو (hara hachi bu) و برای رسیدن به این هدف، راه های ساده ای مثل نخوردن دسر و کم کردن حجم غذا رو پیشنهاد می کنن. برای کم کردنِ حجم، مردمِ اوکیناوا اغلب توی بشقاب های کوچیک غذا میخورن، و غذاشون شامل: یه مقدار برنج، سبزیجات، سوپِ «میسو» و یه چاشتِ کوچولو در حدِ یه چندتا دونه سویای سبزه.

اونا میدونن که کم غذا خوردن برای سلامتی مفیده، و علم جدید هم فواید کاهش کالری رو تایید کرده. با مصرف کمتر کالری، شما میتونین سطح یه پروتئین به اسمِ ” فاکتورِ رشدِ شِبهِ انسولین[1]” رو توی بدنتون کم کنین. سطح بالای این پروئین در بدن، باعث پیری سلول ها میشه، پس در نتیجه، کمتر خوردن به طور مستقیم باعث طولانی تر شدن عمر میشه.

غذا های غنی از آنتی اکسیدان ها، برای جوون موندن و افزایش طول عمر ضروریه

سوپرفودها (superfoods) به غذاهای فوق العاده غنی و مغذی‌یی میگن که سرشار از انواعِ ویتامین‌ها و موادِ معدنی و آنتی‌اکسیدانها و آنزیمهای مفیدن و منشأِ صددرصد طبیعی دارن. این موادِ غذایی توی چند سال گذشته خیلی محبوب شدن و باعث شده‌ن دیدِ مردم نسبت به رژیم‌های غذایی تغییر کنه. توی فرهنگِ ژاپنی‌ها انواعِ مختلفی از این نوع موادِ غذایی وجود داره که بعید میدونم دلتون بخواد از دستشون بدین!

اولی، چای سبزه. یه نوشیدنی جوون کننده که سرشار از آنتی اکسیدانه. تحقیقات جدید نشون داده که چای سبز، که یکی از محبوب ترین نوشیدنی های ” اوکیناوا” هم هست، یه محرک قوی برای افزایش طولِ عمره. بر خلاف بقیه انواع چای، چای سبز توی هوای آزاد خشک میشه، و بدون فرآیند تخمیر تهیه میشه. همین باعث حفظ موادی مثل آنتی اکسیدان ها داخلِ چای سبز میشه، و ثابت شده که مصرف چای سبز، سطوح کلسترول و قند خون رو تنظیم میکنه، جریان خون رو تقویت میکنه و از بدن در برابر عفونت محافظت میکنه. برای اینکه کارایی این نوشیدنی باارزش بیشتر بشه، اکیناوایی ها بهش گیاهِ یاس رو اضافه میکنن، که سلامت قلب و عروق و ایمنی رو افزایش میده.

البته چای سبز برای همه مناسب نیست. اگر دنبال جایگزین میگردین، چای سفید رو امتحان کنین، که حتی آنتی اکسیدان های بیشتری هم داره.  سؤال: آیا توی اوکیناوا سوپرفودی وجود داره کهواقعا بشه جوید و خوردش؟

بله: اسمش “شیکو واسا” (shikuwasa)هست؛ یه میوه از خانواده ی مرکبات که منبع غنی آنتی اکسیدانه. این میوه ی سنتی ژاپن به شدت اسیدیه، و قبل از خوردن آبمیوه ی اون، حتما باید رقیقش کنین.

 این میوه سرشار از “نوبیلتین”ه(Nobiletin)، که یه عصاره ی گیاهی غنی از آنتی اکسیدانه. هرچند بقیه‌ی مرکبات، مثل پرتقال و لیمو هم این ماده رو دارن، ولی میزانش توی میوه ی”شیکوواسا” 40 برابر بقیه ست. در نتیجه، این میوه توی “ اکیناوا” خیلی محبوبه، و تو خیلی از غذا ها و حتی بصورت پخته شده توی کیک هم استفاده میشه. شاید بگین ما که دستمون به این میوه ی محبوب ژاپنی نمیرسه، پس چیکار کنیم؟ نگران نباشین! میتونین بجاش از بقیه ی مرکبات، از بروکلی، ماهی سالمون، توت فرنگی، یا زرد آلو استفاده کنین که همه ی اینا سرشار از آنتی اکسیدانن.

تحرک، هرچند ساده باشه، اساسِ عمر طولانیه

تاحالا افراد مسنی رو دیدین که برخلاف سنشون خیلی فعال و سرحالن؟ خب، دلیل این طول عمرشون هم دقیقا همین فعالیت فیزیکیه. بذارید اینجوری بگیم: تحرک ، برای داشتن یه زندگی شاد و طولانی ضروریه، . لازم هم نیست خیلی زیاد و سخت باشه. تحقیقاتی که روی اهالی “اوکیناوا” انجام شده نشون داده که فعالیت های منظم و ساده ی روزانه، از ورزش و فیتنس اهمیت بیشتری دارن. برای مثال، افراد مسنِ اکیناوا، توی محله شون قدم میزنن، توی باغچه هاشون کار میکنن و حتی توی دیسکوها روی استیج کارائوکه اجرا میکنن. نکته ی کلیدی این فعالیت ها ، میزان سختی‌شون نیست، بلکه استمرار و تداومشونه.

اما اگه این حرفا رو باور ندارید، ببینین علم جدید چی میگه:

بر اساس گفته های متخصص سلامتی، آقای گاوین برادلی (Gavin Bradley) بی تحرکی طولانی مدت میتونه به سلامت شما آسیب بزنه. آقای برادلی میگه، بعد از نیم ساعت نشستن روی صندلی، متابولیسم یا سوخت وساز بدن کم میشه، و هضم طبیعیِ چربیها رو مختل میکنه. دیگه چی؟ میگه بعد از 2 ساعت نشستن، سطح چربی مفید بدن افت میکنه. خبر خوب اینه که، بلند شدن به مدت 5 دقیقه در هر نیم ساعت، میتونه این چرخه رو بهم بزنه. چیزی که اغلب کارکنای اداره ها اون رو نادیده میگیرن!

مردم اکیناوا فعالیت های جدی تری هم دارن، مثلِ "رادیو تایسو” و برنامه ی روزانه ی نرمش و ورزش، که برای مردم ژاپن و از جمله مردمِ اوکیناوا خیلی محبوبه. اونا اکثراً صبح ها و بقیه ی اوقات روز، و بصورت گروهی ورزش میکنن. این برنامه اونقدر مرسومه، که خیلی از مدارس، شرکت ها و شهروندای داخلِ خونه، اون رو بصورت یه مراسم جمعی هر صبح برگزار میکنن. هر چند اوایلِ کار، همونطور که از اسمش هم مشخصه، این برنامه از رادیو پخش می شد. اما این روزا خیلی از مردم، این تمرین رو از تلوزیون یا بصورت آنلاین تماشا میکنن.

تمرین ها خودشون خیلی ساده ن. مثل یه حرکت چرخشی دست ها به بالای سر و بعد پایین آوردنشون از اطراف بدن. اما هدف از تمرین، گرم کردن مفاصل و عضلات و بازو ها و شونه هاست. در اخر اینکه داشتن یه زندگی طولانی و سالم و شاد، به خوب غذا خوردن و ورزشِ کافی نیاز داره. اما طول عمر، چیزی فراتر از ورزش های ساده ست. با داشتن یه هدف مشخص که هرروز در شما نشاط و انگیزه ایجاد کنه، میتونین انرژی تون رو متمرکز کنین و سالهای عمرتون رو افزایش بدین.