کتاب به زبان تد

خلاصه متنی رایگان کتاب به زبان تد

توی دنیای امروز شرایط سخت تر شده و برای دوام در رقابت جهانی، باید به یک فروشنده عالی تبدیل شد.

دنیل پینک  توی کتاب خودش، به نام فروش انسان است ،دقیقاً به همین نکته اشاره می کند.اون میگه که امروز چه بخواهیم  یا نخواهیم هممون فروشنده ایم حالا  شاید براتون سوال پیش اومده که کجا میتونیم مهارت فروش خوب یاد بگیریم و اون رو تقویمت کنیم.

توی این خلاصه کتاب میخوام سخنرانی های تد رو بهتون معرفی کنم.

تد از کنار هم گذاشتن حروف سه کلمه :

تکنولوژی، سرگرمی وطراحی شکل گرفته.

این این روی داد یه همایش معروف برای متفکران و مخترعین هستش تا ایده های خودشون رو به گوش همه ی مردم جهان برسونن. همه ی سخنرانی های تد به صورت رایگان و آنلاین در اختیار همه قرار دارد.

تد در سال 1984 برای اولین بار و تنها بار در آن سال برگزار شد. 6 سال بعد توی سال 1990 یک آغاز دوباره و پرقدرت داشت و به تدریج به شهرت رسید. حالا تد در سراسر جهان برگزار میشود. در واقع هر روز 5 مراسم تدکس تو بیش از 130 کشور دنیا اجرا میشود. سخنران ها از بین نوابغ و  اشخاص موفق انتخاب میشوند و به خاطر همین سخنرانی های اون ها منبع با ارزشی برای هرکسی که میخواد مهارت ارائه ی خودش رو تقویت کند.

کارمین گالو بیشتر از 500 سخنرانی تد رو تحلیل کرده و ویژگی های مشترک اون ها رو شناخته .

او در این کتاب ویژگی های مشترک ای500 سخنرانی رو بررسی میکند.

در ادامه این خلاصه کتاب این ویژگی های مشترک رو بررسی میکنیم.

به نظرتون ویژگی مشترم انسان های نوفق چیه ؟

اشتیاق یه احساس شدید و مثبت هستش که موقع انجام یه کار پر معتا به انسان دست میدهد.

موفقیت در هر عرصه ای وقتی به دست میآید که برای  آنچه که بهش اشتیاق دارید تلاش کنید.

تونی هسیه بنیان گزار شرکت فروش آنلاین کفش و لباس زاپوس شور واشتیاق فراوانی دارد،البته نه برای کفش.اشتیاقش برای کارمندها و مشتریاش هستش.همین امر باعث شده که خدمات مشتریان بینظیر شرکتش معروف بشه و محیط کاری دلنشینی برای کارمندانش داشته باشد.

اشتیاق توی داشتن یه سخنرانی عالی هم موثر است. تو سال2012 محققان میخواستند بفهمند که معیار سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در کسب وکار نوپا چجوری هستش. اونا طی یک پژوهش بررسی کردند که چجوری سرمایه گذارها براساس یک ارائه 15 دقیقه ایاز بین چندین گزینه دست به انتخاب میزنند.

نتایج نشون داده که عامل هیاتی در تصمیم گیری اونا میزان اشتیاقی بوده که ارائه کننده داشته. حتی این عامل از چیزهایی مثل سطح تحصیلات و تجربه و سن کارآفرین هم مهم تره. ممکن اشتیاق به طور طبیعی تو خون بعضی ها نباشد. خوشبختانه هرکسی میتونه یاد بگیره که چجوری سخنرانی پرشوری ارائه بدهد.این کار فقط به تمرین نیاز داره.

مغز انسان همیشه بر اساس ورودی هایی که دریافت میکند تغییر میکند. براساس یک پژوهشی که روی رانندگان تاکسی توی لندن انجام شد مشخص شد که توی اون ها بخشی از مغز به نام هیپوکمپ که با مسیریابی در ارتباطه بزرگتر از حد معمول و به همین خاطر است که توانایی اونا در تشخیص سریع ترین راه بین دونقطه از حد متوسط هم بیشتر است.

به همین ترتیب اگر هرروز تمرین کنیم تا با شور واشتیاق حرف بزنیم مغزمون خودشو با این فعالیتوقف میدهد و این توانایی در با به تدریج تقویت میشود.

خیلی از مردم این رو قبول دارند که استیو جابز یک سخنران بی نظیر بوده

به نظرتون چه عاملی سخنرانی هاش رو از بقیه متمایز میکرده؟ ارسطو فیلسوف یونانی از اولین کسایی بود که در مورد ارتباط قانع کننده فکرکرد و بر این باور بود که فقط وقتی رخ میدهد که 3 عنصر همزمان وجود داشته باشند.

• منش

منش به ارزشها و شخصیت افراد برمیگردد. به میزان تجربه یا تحصیلات اون اشاره دارد که میتواند اعتماد مخاطب را بدست بیاورد.

• دانایی

دانایی نشون دهنده ی اساس منطقی بحث هستش که میتونه شامل آمار یا بقیه داده هایی باشه که میتنیم از اونها برای مطقاعد کردن افراد استفاده کنیم.

• احساس

احساس مربوط به ارتباط عاطفی هستش که یه سخنران با مخاطب خودش  برقرار میکن.

کارمین گالو وقتی که سخنرانی های تد رو بررسی کرد متوجه شد که معروفترین اون ها شامل 65 % احساس 25 % دانایی و 10 % منش میشدند.

خب کاملا مشخص هستش که احساس مهمترین ویژگی یه ارائه باور پذیر و قانع کنندس. اما خب چجوری میتونیم احساس بیشتری و رو به ارائه خودمون اضافه کنیم و ارتباط عاطفی قوی تری با بقیه برقرار کنیم.

بهترین راه برای انجام این کار قصه گویی و داستان سرایی هستش.

قصه گویی ارائه رو از حالتیه حالت انتزاعی در میاورد و اون رو ملموس تر میکند.اینجوری باعث ایجاد ارتباط با تماشاگرا میشود.

ما توی سخنرانیهامون میتونیم از 3 نوع قصه استفاده کنیم:

1. داستان شخصی که میتونه به خاطره ای از دوران کودکی مربوط باشد.
2. یه داستان در باره یک آشنا یا یکی از دوستامون. مثلا داستان یکی از دوستامون که تونست بعد از یه شکست سنگین به موفقیت برسد.
3. یه داستان در مورد یه برند، شرکت یا یه سازمان معروف.

توی یکی از سخنرانی های تد، لودویک ماریشان؛ مخترع حمام خشک که یه ژلی هست که بدن رو بدون آب تمیز میکند، تماشگرهارو درمورد چگونگی تبلور ایده، اختراع محصول، گسترش برند و کمکش به مردمی که از کمبود آب رنج میبرند سرگرم کرد.

سرعت صحبت کردن یه عمال مهم توی گیرا ایه سخنرانی هستش

اگه سرعت سخنرانی کم باشد ممکن ارائه کسل کننده بشود و شنونده ها به خواب بروند، ازون طرف سرعت زیاد هم خیلی مناسب نیست.

سرعت صحبت کردند به این بستگی دارد که شنونده در حال انجام چه کاری هستش.

مثلا: یه راننده هنگام رانندگی میتونه کتاب صوتی گوشی بده، توی چنین موقعیتی نیاز که صدای راوی نسبتا آروم باشد چون بیشتر توجه راننده به راه معطوف است. ازون طرف اگر شرایطی مثل یه جلسه ی سخنرانی وجود داشته باشد که شنونده بتونه از تموم توجه تمرکزش استفاده کند بهتر است سخنران با صدا و سرعت بالاتری استفاده کند.

طبق یافته های کارمین گالو بهترین سرعت برای سخنرانی گفتن 190 کلمه در 1 دقیقه است .علاوه بر صدا باید به زبان بدن هم اهمیت زیادی قائل بشیم.

اطلاعات زیادی رو میتونیم از نحوه حرکت یه نفر به دست بیاریم. توی این پژوهش به بعضی از دانشجوها فایل صوتی و به بعضی های دیگه فایل تصویری اعترافات تعداد متهم را ارائه دادند و از آنها خواستند که تشخیص بدهند کدوم یکی از آنها دارد دروغ می گوید. نتایج نشان داد که ۶۵ درصد از اونایی که ویدیو را تماشا کردن  و ۵۵ درصد از اونایی که صداهای ضبط شده را شنیدن تونستن به درستی دروغگوها را شناسایی کنند این نشان می‌دهد که زبان بدن در برقراری ارتباط و انتقال مطلب اهمیت زیادی دارد.

حالا می پرسین موقع سخنرانی از چه زبان بدنی باید استفاده کنیم؟

یک سخنران باید صاف بایستد و با اطمینان در مورد ایده ها صحبت کند، حرکت سر و دست هم جنبه های زیادی از زبان بدن هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که یه ارتباطی بین حرکات سر و دست سخنران و میزان اعتماد شنونده به او وجود دارد.  این حرکات وقتی بیشترین تاثیر را دارند که محدود به نواحی مابین چشم‌ها و میان تنه بشوند.

 همچنین گسترده ترین حرکات را باید برای مهمترین نکات استفاده کرد.

 مثل: باز کردن دست ها مون تا بیشترین حدشون.

مردم همیشه دنبال کسب اطلاعات جدید و شگفت انگیزند، به خاطر همینه که برنامه‌های خبری طرفدارهای زیادی دارند. وقتی یه نفر اطلاعات جدیدی را دریافت می‌کند توجهش به سمت منبع نور جذب می شود. پس برای اینکه بتوانید تمام توجه مخاطبان را جلب کنید،باید اطلاعات دست اول و غافلگیر کننده ای رو به سخنرانی تون اضافه کنید.

توی یک سخنرانی محبوبه تد رابرت بالارد که یک اقیانوس شناس بود ،درباره علل اهمیت پژوهش روی نقاط ژرفا وعمیق اقیانوس صحبت کرد .توی این سخنرانی دو  قابل توجه بود.

 یک اینکه بودجه سالانه ناسا ۱۶۰۰ برابر بودجه اداره کل ملی اقیانوسی و جوی آمریکا بود.

دو  اطلاعاتی جدید و جالب اینکه اینکه بزرگترین رشته کوه توی دنیا نه روی زمین بند که زیر اقیانوس است.

 اطلاعات جدید جالب علاوه بر اینکه توجه همه رو به سمت ارائه معطوف میکند، آسونتر هم به خاطر سپرده می‌شود. علت این امر وابستگی حافظه به ماده شیمیایی به نام دوپامین است.

وقتی اطلاعات جدیدی وارد مغز می شوند آزادسازی دوپامین باعث ذخیره اونها در حافظه میشود. حالا هرچی این ورودی‌ها هیجان انگیز باشد، دوپامین بیشتری ترشح می شود و در نتیجه توانایی مغز برای نگهداری و یادآوری آنها بیشتر می شود.

 سخنرانی تد سوزان کین یک نمونه جالب دیگر است.

سخنرانی خودش درباره قدرت درونگراها صحبت کرد. یک موضوعی که در ظاهر شایدکسل کننده کننده باشد. کی میدونست که باید یه جوری حواست تماشاگران را به سمت خودش جلب کند؟ به خاطر همین این جمله را گفت:

هیچ همبستگی بین توانایی تولید ایده های خوب و توانایی خوب صحبت کردن وجود ندارد. یهو همه تعجب کردند چون باورشون این بود که کسایی که توی یه جلسه بیشتر صحبت میکنند، خلاق ترند. نگاه کلی این که این افراد نسبت به درونگرا هایی که کم حرف ترند توی جلسات بیشتر مورد توجه قرار می گیرند.

کین ایده ی خودش رو به این شکلی بیان کرد که برای حظار جدید و عجیب بود و اینجوری احتمال این که اونو به خاطر بسپارند افزایش پیدا کرد.

روز ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ رو خیلی از مردم جهان به خاطر دارند

در حالی که روز ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۲ روز به خصوصی نیست. اتفاقهای غافلگیرکننده فراموش نشدنی هستند. حالا اگر یک اتفاق عجیب توی یک سخنرانی پیش بیاد به احتمال زیاد توی ذهن حضار ثبت می شود و آن را حتی برای بقیه تعریف می کنند. سخنرانی تد بیل گیتس توی سال ۲۰۰۹ نمونه یک سخنرانی بیاد ماندنی که حتی به برنامه‌های خبری هم راه پیدا کرد و به سرعت همگانی شد.

سخنرانی بیل گیتس درباره چگونگی انتشار بیماری های کشنده ای مثل مالاریا از طریق پشه ها بود. اون توی قسمتی از سخنرانی یک شیشه که پر از پشه های زنده بود رو  جلوی تماشاگر ها گرفت و گفت به عقیده اش نباید فقط مردم فقیر در خطر ابتلا به چنین بیمار هایی باشند. بعدش در شیشه رو باز کرد و پشه ها را آزاد کرد.

درسته که بیل گیتس سریع توضیح داد که این پشه ها ناقل بیماری نبودند اما عمل عجیب و ناگهانی، باعث شهرت سخنرانی شد و بیشتر از دو و نیم میلیون بیننده آن را در سایت تد ما شا کردن.

آمار های عجیب و خارق العاده هم توانایی جلب توجه تماشاگرها رو دارند. موقعی که دارین سخنرانی تون رو آماده می کنید ارزش داره که یک وقت بیشتری رو صرف کنید تا داده ها و آمار های جالبی رو که به موضوع بحثتون ربط دارند پیدا کنید.

مثلاً توی یکی از سخنرانی های تد جان رانسون گفت که از هر ۱۰۰ نفر یک نفر بیمار روانی است. توی این سالن ۱۵۰۰ نفر وجود دارند پس ۱۵ نفر از شما بیمار روانی هستند.

شوخی تاثیر مثبتی موقع برقراری ارتباط با بقیه دارد

مطالعات نشان می‌دهند که ویژگی های مثبتی مثل مهربانی، هوش و ثبات عاطفی  به کسایی که حس شوخ‌طبعی خوبی دارند نسبت داده می شوند.

شوخی حتی میتواند نقش اساسی توی جلسه رسمی یا سخنرانی داشته باشد. طبق یک تحقیق که توی یک مجله در هاروارد منتشر شد استفاده از شوخی تنش را از بین میبرد و روحیه همکارا رو بالا میبرد.

یه پژوهش دیگه که برای شناسایی تفاوت های یک مدیر معمولی و فوق العاده انجام شد نشون داد که یک مدیر عالی نسبت به یک مدیر معمولی دو برابر بیشتر از شوخی استفاده می کنند. حالا که تاثیر شوخی و مزاح رو فهمیدیم ضروری است که توی سخنرانی هامون ازش استفاده کنیم.

راه های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد:

یک روش تعریف کردن یک اتفاق بامزه و خنده دار است. اگه یکم دقت کنید میتونید بفهمید اتفاقات خنده داری که توی طول روز اتفاق افتادن یا به داستان های بامزه که بقیه تعریف کردن را به یاد بیارید، و از اونا ت,ی سخنرانی هاتون استفاده کنیم.

نیازی نیست که دنبال یک ماجرایی باشیم که حضار رو از خنده منفجر کنیم، داستانی که خنده بر لب آنها بیاورد کافیست .

سخنرانی کن رابینسون نمونه خوبی از یک ارائه خنده دار و به یاد ماندنی است.

رابینسون در سخنرانی خود درباره اهمیت خلاقیت توی نظام آموزشی صحبت می کند نظر قابل توجه جدی خودشو در پوششی از داستان های بامزه در مورد فرزند خودش رو بقیه به گوش مخاطب می رساند. اگر یک سخنرانی بیش از حد طولانی بشود ممکنه نه تنها حوصله تماشاگرها سر برود بلکه خسته هم بشن.

 برای اینکه از این مشکل جلوگیری کنیم باید ارائه مفید و مختصر باشه، اینجوری به خاطرسپردن محتوای آن هم برای مخاطب آسانتر است.

این نکته میتونه مورد توجه اساتید دانشگاه قرار بگیره و اون رو توی نظام آموزشی خودشون لحاظ کنن. مثلاً میتونن کلاس های هفتگی سه ساعته شون رو به سه جلسه ۵۰ دقیقه ای تقسیم کنند.

در نتیجه دانشجوی حتی هر جلسه مطالب بیشتری را به خاطر می سپارند و در امتحان های پایان ترم نهم نمره بهتری می گیرند.

مدت زمان مناسب برای یک ارائه بین ۱۵ تا ۲۰ دقیقه است.

سخنرانی های تد به طور متوسط ۱۸ دقیقه هستند، که طول مدت خوبی محسوب می شود.

 نکته حائز اهمیت دیگر گستردگی مطالب یک سخنرانی هستند، توی یک سخنرانی نباید به بیش از سه موضوع مختلف پرداخته شود، می پرسید چرا ؟

توی سال ۱۹۵۶ یک روانشناس آمریکایی به نام جرج میلر کشف کرد که اغلب مردم به راحتی تا ۷ پاره از اطلاعات رو به خاطر می‌سپارند، اما برای بیشتر از اون به مشکل دچار می شوند.

 بعداً محققان دیگه ای این نظریه را دوباره بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که این امر برای سه واحد یا سه تیکه اطلاعات صادق است.

مثلاً عدد ۴۴۴۴ خیلی آسون تر و سریع تر از عدد ۹۵۶۳ توی حافظه سبز میشود.

چون عدد اول فقط از یک تیکه اطلاعات یعنی عدد چهار تشکیل شده، اما عدد دوم حداقل از دو تیکه اطلاعات تشکیل شده.

پس هر چی واحدهای اطلاعاتی کمتر باشند به یاد سپردن اون راحت تر می شوند. به خاطر همین که یک سخنرانی نباید از بیش از ۳ مبحث تشکیل شده باشد.

نقشه پیام ابزاری است که میتونیم برای سازماندهی مباحثی ارائه، استفاده کنید. در ابتدا باید مشخص شود که مهمترین پیامی که می خواهید به گوش مخاطب برسد چه باشد. این پیام رو بالای یک کاغذ بنویسید. بعدش نوبت به پیامهایی می‌رسد که پیام اصلی را پشتیبانی می کنند. این پیام ها که نباید بیشتر از سه عدد باشند رو باید زیر پیام اصلی بنویسید. در آخر محتوای هر یک از پیام های پشتیبان را مشخص می کنید و زیر آن ها یادداشت می کنید. این نوشته ها جان کلام ارائه را شکل می‌دهند.

 به این مهم توجه کنید که مطالب مرتبط با هر کدوم از اون نکات اصلی نباید بیشتر از سه موضوع رو در بر بگیره.

اگر دقت کرده باشید، وقتی از همه حواستون مثل شنوایی بویایی و بینایی توی تجربه استفاده میکنین، در مقایسه با زمانی که فقط با یک حس تون استفاده میکنید بهتر و با وضوح بیشتری اون رو بخاطر می‌سپارید.

تجربه های ریچارد میر روانشناس آموزشی نشان می دهد که دانش آموزانی که از ابزارهای مختلفی مثل ویدیو متن و تصویر برای یادگیری استفاده می کنند، نسبت به اونایی که فقط از یک حس شون استفاده می کنند مثلاً :از روی یک متن میخونن، توانایی بیشتر توی یادآوری اطلاعات دارند.

این نکته نشان می‌دهند که شما به عنوان یک سخنران باید حواس مختلف را تحریک کنید.

 به طور کلی دو شیوه برای انتقال اطلاعات از طریق حس بینایی وجود دارد:

 تصاویر

 متن

بهترین سخنرانی های تد به جای استفاده از پاورپوینت که فقط از متن تشکیل شده، از تصویر استفاده میکنه.

انسان ظرفیت محدودی برای جذب اطلاعات دارد. پس وقتی که از یک پاورپوینت استفاده می شود که پر از کلمه است، ذهن مخاطب درگیر خوندن اونها میشه و دیگر نمی تواند روی اصل سخنرانی تمرکز کند. پس بهتره توی سخنرانی هاتون بیشتر از تصاویر کمک بگیرید و فقط چند کلمه کلیدی برای تاکید روی مباحث اصلی بیارید.

حس شنوایی هم میتونه به کمک ابزار های بیانی و شعاری مثل تکرار تحریک بشه.

مارتین لوترکینگ توی سخنرانی معروف خودش چهار کلمه رو تکرار کرد: من یک رویا دارم.

تا امروز این کلمات تو حافظه مردم مونده بود هر کسی با شنیدن اونا میدونست که چه کسی اونا رو به زبان آورده.

مثال جدید تر: عبارت مشهور بله ما میتوانیم.

باراک اوباما توی اولین سخنرانی خودش بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ بیان کرد. این عبارت تو عنوان کتاب زندگی نامه خود هم به کار گرفته شد.

 امیدوارم نهایت لذت رو ازین پادکست برده باشید.