کتاب اقتصاددان مخفی

خلاصه متنی رایگان کتاب اقتصاددان مخفی

این کتاب درباره‌ی نگرش اقتصاددانا به جهانه. 

در حقیقت، ممکنه یه اقتصاددان، درست همین حالا صندلی بغلی شما نشسته باشه. ممکنه اصلاً بهش توجه نکرده باشید. وقتی یه شخص معمولی به یه اقتصاددان نگاه میکنه، متوجه هیچ‌چیز قابل‌توجهی نمیشه.

 اما افراد معمولی به چشم اقتصاددان، خیلی هم معمولی نیستن! خب حالا، اصلا دید یک اقتصاددان چجوریه؟

هدف تیم هارفورددر کتاب پیش رو اینه که به شما کمک کنه جهان رو مثل یه اقتصاددان ببینید. البته قرار نیست هارفورد بهتون لگه نرخ ارز یا چرخه‌های تجاری چیه، اما راز خودروهای دست دوم رو براتون برملا میکنه. 

 مشکلات بزرگ مثل اینکه چطوری چین در هر ماه یک میلیون نفر رو از فقر خارج میکنه و معضلات کوچک‌تر مثل اینکه چطوری از پرداخت پول بسیار زیاد به سوپرمارکت‌ها اجتناب کنیم. قصد ما تو این پادکست، بررسی این مسائل و بحث بر روی راه حلاشونه.

 این کتاب برای علاقه‌مندان و پژوهشگران حوزه اقتصاد، بسیار مناسبه و خوندنش توصیه میشه. پس از گوش دادن به این پادکست، میتونید طرز فکرتون رو رو به طرز فکر یه اقتصاددان شبیه کنید، تا در نهایت تصمیمات و انتخابای بهتری داشته باشید. 

تا به حال چند بار شده که از بالا بودن رقم فیش خریداتون شاکی باشید؟ چند بار شده که یه جنس رو با دو برابر قیمت بخرید، یا چطور میشه که یه نفر یه کالای نامرغوب و بی کیفیت به شما میفروشه؟ کاملا در جریانیم که این اتفاقا چقدر اذیت کنندست، ولی آیا تا به حال برا خودتون سوال شده که اصلا چرا این اتفاقا میافته و ریشش کجاست؟ چرا ما به خریدن اجناس گرون قیمت ادامه میدیم، با اینکه از کیفیتشونم اطمینان خاطر نداریم؟

در ادامه به کمک این کتاب، میخوایم به این دست سوالا جواب بدیم و حتی سراغ مسائل مهم تر بریم، مثل اینکه چطور اقتصاد، زندگی و تصمیمات مالی ما رو تحت تاثیر قرار میده؟ هدف ما اینه که بهتون آموزش بدیم، چطوری با درک مسائل اقتصادی پشت هر چیز، تصمیمای بهتری تو خریداتون بگیرید و دیگه قربانی سیاستای گول زننده بازاریابا نشید. 

این پادکست به شما نشون میده که، چطور کل یه جامعه با اقتصادش تعریف میشه و شکل میگیره. اگه تا به حال براتون سوال پیش اومده که، چرا بعضی کشورا خیلی فقیرن در حالی که یه سری کشورا ثروتمندن، گوش دادن به این پادکست، دیدگاهای جدیدی رو در اختیارتون میزاره.

علاوه بر همه اینا قراره یاد بگیریم که:

• چرا تشخیص هلو از لیمو سخته؟!
• چرا خرید تو ایستگاه قطار و مترو، میتونه برای پول تو حساب شما یه تهدید محسوب بشه؟
• چرا یه کمپانی یا برند، عمدا یکی از محصولاشو با کیفیت پایین درست میکنه و هیچ مانوریم روش نمیده؟
• و اینکه چرا وقتی دنبال تخفیفیم، فروشگاهای تخفیف دار همیشه بهترین گزینه نیستن؟

در واقع حقیقت اینه که اقتصاد تاثیر زیادی روی تک تک تصمیما و انتخابای روزانه شما داره.

 تابحال شده وقتی صبح دارید کاپوچینوی صبحونتون رو میخورید، به این فکر کنید که اون کاپوچینو، با چه فرایند و مسیری به دست شما رسیده؟ احتمالا نه. 

ولی شاید بهتر باشه از این ببعد اینکارو بکنید.  چون دیدگاهای مهمی از اقتصاد و تاثیرش بر زندگی رو در اختیارتون میزاره. حتی چیزی به سادگی کاپوچینو، در واقع حاصل توانایی اقتصادی یه جامعه، تو کنار هم قرار دادن چند حرفه مخلفه.

تصور کنید میخواید همون کاپوچینو رو خودتون از صفر تا صد درستش کنید. اصلا میدونید باید از کجا شروع کنید؟ اول باید قهوه بکارید، دونه هاشو برداشت کنید، خشک کنید و بعد آسیابش کنید.  تازه یه گاو ماده ام باید پرورش بدید، تا بهتون شیر بده. لیوانتونم باید با خاک رس درست کنید. 

کل اینارو بزاریم کنار، شما باید انقد به تکنولوژی و مهندسی مسلط باشید، که یه دستگاه اکسپرسو‌ساز بسازید.

به نظرتون خودتون به تنهایی میتونید همه اینکارا رو انجام بدید؟ اینجور به نظر نمیاد. در واقع شما برای یه لیوان کاپوچینو، به کل سیستم اقتصادی و تقسیم کار تو کل دنیا وابسته‌اید.

 با این وضعیت، شما تصمیم میگیرید که قهوه رو آماده بخرید. حتی پولی که بابت قهوه پرداخت میکنید هم به همون سیستم اقتصادی گره خورده. 

به طور کلی، هرچی منابع مورد نیاز برای ساخت یه کالا کمیاب تر باشن، قیمت اون کالا هم بیشتره؛ ولی خب این همیشه هم درست نیست. مثلا شاید فکر کنید، اگه همه کافه ها از یه نوع قهوه استفاده کنن، پس قیمت یه فنجون قهوه تو تمام این کافه ها باید یکسان باشه‌ که خب اینطور نیستش.

تو انگلیس، یه سری قهوه‌فروشی های زنجیره ای به اسم ATM هست که محل فعالیتشون تو ایستگاهای قطار بین شهری و متروعه. قیمت قهوه تو این کافه‌ها، خیلی بیشتر از جاهای دیگست. 

فکر میکنید دلیلش اینه که اونا قهوه مرغوب تری استفاده میکنن؟ خیر، دلیل قیمت بالا محلیه که اونا برای کار انتخاب کردن. ایستگاهای مترو، یه محل کاملا کمیاب و نادره، چون افراد زیادی روزانه برای سرکار رفتن و عبور و مرور از اونجا میگذرن. داشتن این فضای کمیاب با مشتری بالا و نبود رقیب تو همون فضا، باعث بالا رفتن تقاضا برای قهوه های این کافه میشه.

 در نتیجه بالا رفتن تقاضا، قیمت هم متناسب با اون بالا میره.

در واقع تو این مثال محل به خصوص و کمیاب اون کافه ها که اجاره بالایی هم داره و همچنین افزایش تقاضا، دلیل بالا رفتن قیمته. این مدل دسته بندی و نگاه به وقایع دور و برتون، باعث میشه شما مثل یه اقتصاددان فکر کنید و جهان اطرافتون رو بهتر درک کنید.

مورد بعدی که باید در نظر بگیرید، اینه که کمپانیا از هر سیاست و ابزاری استفاده میکنن تا ما بیشترین پول ممکن رو بابت محصولشون پرداخت کنیم. 

هدف هر کمپانی، بدون توجه به اینکه چقدر خوب به نظر میرسن، اینه که شمارو بدست بیارن. مشتری، این تنها چیزیه که براشون مهمه. نه خود مشتری، بلکه پولی که پرداخت میکنه. 

کمپانیا تمام سعیشونو میکنن و از سیستم های قیمت‌گذاری مختلفی استفاده میکنن، تا شما بیشترین پول ممکن رو بهشون بدید. مسلما اونا نمیتونن مستقیم ازتون بپرسن که توان پرداختی شما چقدره، چون هیچوقت جواب به درد بخوری نمیشنون. به خاطر همین، کمپانیا از روشای زیرکانه تری استفاده میکنن. 

 یکی از این روشا اینه که به مشتری یه سری کالای مشابه، که هزینه تولید همشون تقریبا یکسانه رو نشون میدن، ولی قیمتای متفاوتی براشون در نظر میگیرن. کمپانیایی مثل استارباکس Starbucks ، از این متد استفاده میکنن. اونا به جای ارائه یه نوع قهوه، چند نوع قهوه تقریبا یکسان با قیمتای مختلف ارائه میدن.

 مثلا شما میتونید یه قهوه بزرگ با خامه رو یه دلار بیشتر از یه قهوه کوچیک بدون مخلفات بخرید. این تفاوت یه دلاری شمارو وادار به خرید قهوه بزرگ میکنه؛ چون به نظرتون صرفه اقتصادی داره. در واقع استارباکس با زیاد کردن گزینه‌ها و تفاوت قیمتی، مشتری رو مجبور به خرید میکنه.

 با این حال همه افراد توانایی پرداخت اون مبلغ حداکثری رو ندارن. وقتی بین مشتریا تفاوت وجود داشته باشه، شرکتا اکثرا از استراتژی هدف‌گذاری گروهی استفاده میکنن. 

نمونه‌های این استراتژی، تخفیف بازنشستگان و فروش ویژه دانشجویی برای سینما یا حمل و نقل عمومی هستش. هدف کلی اینه که اون دسته از مشتریا که توان خرید پایین‌‌تری دارن هم، از خدمات یا محصول کمپانی استفاده کنن و در عین حال اون مشتریایی که وضع مالی مناسبی دارن، همچنان بیشترین پولی که میتونن خرج بکنن رو بپردازن.

 کمپانیا حتی اگه چند نسخه از یه محصول رو ارائه داده باشن، بازم  ترغیبتون میکنن که نسخه گرون تر رو بخرید. به عنوان مثال، کمپانی IBM دو نوع پرینتر مختلف رو میفروشه، یکی پرینتر لیزریE  و دیگری پرینتر لیزری A. پرینتر اولی ارزون تره ولی تفاوتشون فقط قیمتشون نیست.

 IBM داخل پربنتر لیزری Eیه تراشه کار گذاشته که کندتر عمل کنه و کارایی کمتری داشته باشه. با اینکار، مشتری وادار به خرید مدل گرون تر میشه. در کل باید به این موارد گفته شده توجه داشته باشید.

کمپانیا تلاش میکنن که مشتری بیشتر از چیزی که باید پرداخت کنه، بپردازه و آگاهی شما از ترفنداشون، باعث میشه که تو همچین تله هایی نیافتید.

توی مسیر رسیدن به همچین هدفی، کمپانیا از هیچ کاری دریغ نمیکنن و حتی ممکنه نهایت حیله‌گری رو بکار ببرن، تا شما فریب بخورید. ولی اینو همیشه به خاطر داشته باشید که هیچوقت به مشتری و پولش رحم نمیکنن. 

راه‌های زیادی هست که پولتون رو از دستشون نجات بدید و موفقیت تو این راه‌ها کاملا بستگی به خودتون داره. باید تمرین کنید که عادتای یه مشتری خوب رو داشته باشید، تا تو انجام این ترفندا موفق ظاهر بشید. 

اول از همه حواستون باشه که دارید از کجا خرید میکنید. به عنوان مثال مراقب کمپانیایی که چند محصول تقریبا یکسان رو با توجه به تقاضا و محل‌کارشون با قیمتای مختلف میفروشن باشید.

 تو لندن دوتا فروشگاه غذای آماده Marks & SPENCER مارکس و اسپنسر، به فاصله ۵۰۰ متر از هم وجود داره. اونی که داخل ایستگاه متروئه، محصولاتش ۱۵ درصد گرون تر از اون یکیه. 

این گرونی به خاطر اینه که مردم تو مترو، اکثرا وقت کمی برای خرید دارن و وقتی وارد یه مغازه میشن، میخوان خیلی سریع جنس مورد نظرشون رو بردارن، حساب کنن و بیان بیرون و تو بیشتر مواقع، اصلا به قیمت توجهی ندارن. بنابراین با آگاهی از محل خریدتون، میتونید تو خرج پول صرفه‌جویی کنید.

مورد دوم: هیچوقت فکر نکنید که جنس مدنظرتون تو فروشگاهای تخفیف‌دار ارزون تر از بقیه جاهاست. شاید ممکن باشه که تو یه خرید کلی از این فروشگاه ها، خریدتون ارزون تر در بیاد؛ ولی وقتی یه محصول به خصوص میخواید، احتمالش خیلی زیاده که قیمتش با بقیه مغازه‌ها یکسان و یا حتی بالاتر باشه.راه حل برخورد با این وضعیت، اینه که برای خرید دنبال فروشگاهای تخفیف‌دار و ارزون قیمت نباشید، بلکه سعی کنید فروشگاه‌ها رو هوشمندانه و با توجه به محصولی که میخواید انتخاب کنید.

 و در آخر هم باید به این توجه داشته باشید که بعضی از مغازه‌ها،  دل‌بخواهی محصولاتشون رو قیمت‌گذاری میکنن، پس اگه حواستون به تغییرات قیمتی باشه، فریب اینکار رو نمیخورید. 

مثلا بعضی از سوپرمارکت‌ها، خیلی اتفاقی قیمت یه محصولشون مثل سبزیجات رو سه برابر میکنن. هدفشون از این کار، اینه که ببینن چه تاثیری رو میزان فروش میزاره. اینجا دو حالت پیش میاد، اون دسته از مشتریا که حواسشون جمعه و تغییر ناگهانی قیمت رو متوجه میشن، از یه نوع سبزی دیگه میخرن. 

حالت دومم افرادین که به تغییر قیمت توجهی ندارن و داخل این تله میافتن. این دسته مجبوره پولی بیشتر از اون چیزی که باید بپردازه پرداخت کنه. 

در آخر هم همه اینا به خودتون بستگی داره که حواستون به این کارا جمع باشه و مراقب باشید که کمپانیا، از تنبلی شما تو خرید سواستفاده نکنن. حالا که تا حدودی با نحوه عملکرد اقتصاد تو جامعه آشنا شدیم، تو ادامه بحث، میخوایم نشونتون بدین که اگه عملکرد اقتصاد نامناسب و نادرست باشه، ممکنه چه اتفاقایی بیافته. با ما همراه باشید.

مورد کلیدی بعدی که باید بهش توجه بشه، کمبود اطلاعاته. نداشتن اطلاعات کافی، میتونه به شکل جدی باعث ایجاد مشکل تو خرید و بازار بشه.

تو رسانه‌ها، جلسات اقتصادی و دانشگاها دائما از نبوغ و عادلانه بودن سیستم اقتصادی بازار آزاد صحبت میشه و افراد معتقدن این سیستم بیشترین بازدهی رو داره و در اون، افراد با یه قیمت مناسب به اون کالا یا خدماتی که میخوان، میرسن. 

 مسئله اینه که بازار آزاد یه مشکل اساسی داره. وقتی مردم از اطلاعات پنهان و رازای پشت محصولا با خبر بشن، این بازار به راحتی از بین میره. این وضعیت به شکاف اطلاعاتی معروف شده. 

یه مثال خیلی معروفشم تو بازار اجاره ماشینای دست دوم اتفاق افتاده. تو این بازار، وقتی شما یه ماشین اجاره میکردید، یا مثل هلو بود( یعنی عالی کار میکرد و سالم بود) یا مثل لیمو بود (یه چیز کاملا به درد نخور و افتضاح). (هلو و لیمو اینجا اصطلاح خود متن هست)

حتی کسایی هم که آگاهی خوبی نسبت به ماشینا و بازار خودروهای اجاره‌ای داشتن هم، نمیتونستن تشخیص بدن کدوم به درد بخوره، کدوم نیست. 

تو نقطه مقابلش، فروشنده دقیقا از این موضوع باخبر بود و میدونست کدوم ماشین خراب و کدوم سالمه. اگه یه خریدار بودجش پایین بود، مثلا ۱۵۰۰ دلار قطعا میدونست که فروشنده یه خودرو خراب و به درد نخور رو بهش پیشنهاد میده. 

با این حال حتی اگر شما مبلغ بالاتری در اختیار داشتید، مثلا ۴۰۰۰ دلار بازم شانس اینکه یه خودروسالم نصیبتون بشه، پنجاه پنجاه بود. چون فقط فروشنده از سالم یا خراب بودن خودرو خبر داشت.

 تو مواجهه با این وضعیت، که هیچ اطلاعات کافی‌ای از محصول وجود نداره و همه چی به شانس وابستست، یه خریدار عاقل و محتاط هیچ پولی خرج نمیکنه؛ چون هیچ تضمینی وجود نداره که یه محصول با کیفیت و به درد بخور به دستش برسه. وقتی این اتفاق بیافته، باعث از هم پاشیدن بازار اون محصول میشه.

این موقعیت زمانی به وجود میاد که اطلاعات یه طرفه و نامتقارن باشه، یعنی فروشنده از چیزایی خبر داشته باشه که خریدار نداره. ولی اگه هم فروشنده و هم خریدار ندونن که کدوم ماشین سالم و کدوم خرابه، تو این وضعیت خریدار میتونه با قیمت پایین تر، شانس پنجاه پنجاهش رو امتحان کنه. 

برای ایجاد یه جو آروم و منصافه تو هر بازاری، لازمه که تبادل اطلاعات متقابل صورت بگیره. بدون تبادل اطلاعات، به هیچ وجه نمیشه یه تجارت خوب و بازار پویا رو متصور شد.

نکته بعدی در نظر گرفتن مضرات و معایب یه محصول، تو قیمت نهاییشه. 

به نظر شما آیا بازار همیشه یه کالای پربازده، مفید و بدون ضرر ارائه میده؟ و آیا همیشه هر کس، دقیقا به همون جنسی که میخواد میرسه؟ جواب این سوالا، بستگی به این داره که دقیقا چی میخواید و هدف کلیتون چیه. 

اگه برای هوای پاک و حمل نقل عمومی ارزش قائلید، قطعا بهش نمیرسید. اونم وقتی که تو ترافیک سنگین و پر دود خیابونا گیر کردید. پس چجوری میشه رو این قضیه حساب کرد؟ بازار آزاد، پیشنهادش اینه که اگه هر فرد در جامعه به دنبال خواسته های فردی خودش بره، در نهایت همه سود میکنن و به اون چیزی که میخوان میرسن. مشکل اینه که این تئوری عواقب منفی و مضر کارای اشخاص رو در نظر نمیگیره.

به معنای دیگه، مثلا وقتی شما میخواید یه ماشین بخرید، بازار موظف اون چیزی رو که میخواید، با یه قیمت مناسب براتون فراهم کنه که هم شما سود کنید و هم فروشنده به منفعت برسه.  ولی این وسط یه سری هزینه های اجتماعی و محیط‌زیستی هست که پنهانه و تو قیمت لحاظ نمیشه.

 هر شهری تو دنیا به دلیل غلظت و حجم زیاد دود ماشینا، داره از مشکل آلودگی هوا رنج میبره. وقتی هوا آلوده باشه، نه تنها به سلامتی افراد آسیب میرسونه، بلکه جلوی استفاده مردم از روشای حمل و نقلی پاک مثل دوچرخه رو میگیره.

به منظور مهار این هزینه‌های اجتماعی، دولت باید وارد عمل بشه و با تغییر قیمت، هزینه های جانبی رو لحاظ کنه. این مبلغ اضافی، در واقع مالیاتیه که باعث میشه، هزینه مدیریت و رفع اون مشکلات پنهانی که گفتیم، تامین بشه.

به عنوان مثال شهر لندن، یه تعریف جدید به اسم هزینه جمعی رو وارد بازار کرده. معنیش اینه که اگر شخص میخواد حین رانندگی از یه جای به خصوص که شلوغه و ترافیک سنگینی داره، رد بشه؛ باید هزینش رو بپردازه. تاثیری که اینکار گذاشت، فوق‌العاده بود و تغییر چشمگیری تو میزان ترافیک و آلودگی هوا به وجود اومد. 

وقتی رانندگی هیچ هزینه اضافی ای نداشته باشه، مردم حتی برای مسافتای کوتاه هم از خودرو استفاده میکنن. از وقتی طرح هزینه جمعی اجرا شد، مردم برای مسیرای کوتاه، به استفاده از دوچرخه یا پیاده‌روی رو آوردن. 

با همه این صحبتا، نمیشه برای هرچیزی مالیات در نظر گرفت چون خیلی چیزا صرفا آزار دهندن، ولی ممکنه برای جامعه و محیط زیست مضر نباشن و اصلا عاقلانه نیست که براش مالیات وضع کرد.

موضوع بعدی، جلوگیری از رشد اقتصادی توسط نهادای ناکارآمد و فساد سیستمی هستش.

یکی از سوالای اساسی و مورد بحث اقتصادی اینه که، چرا بعضی کشورا فقیرن، در حالی که یه سری کشورا موفق به توسعه و پیشرفت شدن؟ آیا دلیلش دسترسی به منابع هستش؟ یا به خاطر نوع بازاریه که بهش وارد شدن؟ هیچ کدوم از این جوابا دلیل قطعیش نیست. یکی از اصلی ترین دلایل به وجود اومدن این وضعیت، وجود دولتای نامناسب و ناکارآمده.

عدم وجود آزادی بیان و کنترل دموکراتیک بازار، باعث بی پاسخ موندن تقاضاها میشه که حاصلش یه اقتصاد مریض و ناسالمه. وقتی رهبری یه کشور با یه نفر باشه و دیکتاتوری حکومت کنه، عموما شخصی که تو راس قدرته، به دنبال خواسته های فردی و جمع کردن ثروت برای خودشه.

 حتی اگه هزینش رو مردم متحمل بشن، باز هم اینکارو میکنه. تو همچین مواردی، پولی که وارد کشور میشه، نه تو زیرساختای صنعت و بازار و نه تو اجزای تشکیل دهندش، سرمایه‌گذاری نمیشه. در نتیجش، سیستم اقتصادی به هم میریزه و هیچی سر جای خودش نیست. به عنوان مثال، کامرون یکی از فقیرترین و فاسدترین کشورای دنیاست و توسط یه رهبر مستبد به اسم بیا Biya کنترل میشه. هدف اصلی این شخص فقط و فقط تثبیت قدرت خودش و رسیدن به خواسته های شخصیشه.

 مشکلی که به این موارد اضافه میشه، اینه که دیکتاتورا برای حفظ موقعیت و قدرت خودشون، مجبورن اشخاصی که به خودشون وابستن و مثل خودشون فاسدن رو روی کار بیارن. 

نتیجش تشکیل یه سیستم کاملا فاسده که رشد اقتصادی رو نابود میکنه و اجازه نفس کشیدن به جامعه و بازار نمیده. مثلا تو همین کامرون، چون به سختی قابل ادارست؛ بیا باید پلیس و ارتش خودش رو راضی نگه داره، چون اونان که دارن کشور رو اداره میکنن. برای همین اجازه فساد و هرگونه کاری رو بهشون میده. 

سربازا هم بی چونو چرا ازش حمایت میکنن و تو راس قدرت نگهش میدارن. چون میدونن وضع مالیشون با این سیستم فاسد، خیلی بهتر از وقتیه که یه سیستم دموکرات و سالم حکمفرما باشه.

نتیجه این فساد سیستمی، افول اقتصادیه. چون برای ایجاد یه کسب و کار، شما مجبورید به کل اون سیستم فاسد رشوه بدید، تا بتونید کار کنید.

 حتی زیرساختای کشور و سیستم آموزشی هم از این قضیه آسیب میبینن، چون نه حاکمیت درستی تو کشور وجود داره و نه حمایتی ازشون میشه. راه حل بسیار سادست.

 شما باید اون لایه اجتماعی که باعث ایجاد فساد هستن رو از بین ببرید، تا پول و ایده های اقتصادی تو جامعه به جریان بیافته. باقی مشکلات رو بازار آزاد حلش میکنه. بعد از این کار یه دولت پاسخگو نیازه و نبود یه همچین دولتی اصلی ترین مشکله.

کشورای فقیر زمانی میتونن پیشرفت کنن، که درهای بازارشون رو به روی بازار جهانی باز کنن.

مثالای زیادی براین مورد وجود داره؛ مثلا کشورایی هستن که یه زمانی فقیر بودن، اما الان به یه کشور ثروتمند تبدیل شدن. تایوان و کره جنوبی برای این مورد مثالای مناسبی هستن.

 گذشته این دو کشور نشون میده که دلیل پیشرفت و توسعشون، وصل شدن به بازار جهانی و باز کردن سیستم اقتصادیشون به روی دنیا هستش. رشد اقتصادی این دو کشور، به دلیل اینه که مزایا و بازدهی مشارکت تو تجارت بین‌المللی، خیلی بیشتر از تلاش برای خودکفاییه.

یه سری سیاستای حمایتی از صنعت و تجارت، باعث آسیب اقنصادی میشن. چون وقتی واردات برای حمایت از صنایع داخلی متوقف بشه، صادرات هم به تبع اون از کار میافته؛ چون کشورایی که نتونن جنسشون رو به اون کشور وارد کنن، قطعا از ورود کالاهای اون کشور به بازار خودشون جلوگیری میکنن.

 اما اگر برعکس این سیاست انجام بشه، کشورا میتونن از گستردگی و تنوع بازار جهانی نهایت استفاده رو ببرن و اقتصاد خودشون رو رشد بدن. برای مثال، کره جنوبی تنها پس از چند دهه بعد از وصل کردن بازارش به تجارت بین‌المللی، به یه کشور ثروتمند و توسعه یافته تبدیل شد. در حالی که کره شمالی با اصرار به خودکفایی و انزوای اقتصادی، تبدیل به یه کشور فقیر شد.

 به طوری که در حال حاضر هر شهروند کره شمالی، از گرسنگی رنج میبره. با همه این حرفا، صرفا تجارت بین‌المللی کافی نیست. وقتی به بازار جهانی وصل شدید، باید تو یه کاری تخصص داشته باشید و روی همون تمرکز کنید. 

در واقع چیزی که تو بازار جهانی باعث رشد اقتصاد شما میشه، تمرکز روی کاریه که بیشترین توانایی رو تو انجامش دارید. 

چون شانس اینکه تو اون کار در دنیا بهترین باشید، بالا میره و با گذر زمان، میتونید تو اون زمینه به بازار جهانی تسلط پیدا کنید. یه مثال براتون میزنیم تا این مورد کامل جا بیافته. فرض کنید کشور انگلیس، تو ساخت تلویزیون تخصص داره و میتونه یه تلویزیون رو در یک ساعت تولید کنه؛ در کنارش شاید چین بتونه این کار رو تو نیم ساعت انجام بده، ولی تخصص چین تو تولید پخش‌کننده‌های تصویریه. 

ممکنه این فکر به ذهنتون برسه که انگلیس برای محافظت از تجارت تلویزیون خودش، باید ارتباط تجاریش رو با چین قطع کنه، ولی در واقع، برعکس اینکار باید انجام بشه. 

اگه انگلیس رو تولید تلویزیون تمرکز کنه و بهترین محصول ممکن رو تولید کنه، میتونه تلویزیونهاش رو به چین بفروشه؛ تو نقطه مقابل هم چین میتونه رو تولید بهترین دستگاه های پخش کننده تمرکز کنه و اونارو به انگلیس بفروشه. به این ترتیب تو این تجارت، هردو کشور سود بردن و اقتصادشون رشد کرده.

به رسم همیشگی تو آخر صحبت، یه خلاصه از چیزی که تا الان گفته شد رو بهتون ارائه میدیم:

اگه شما با دید یه اقتصاددان به دنیا نگاه کنید، میتونید خیلی چیزا ازش یاد بگیرید. مزیت این کار اینه که حتی تو زندگی روزمرتون هم تصمیمات بهتر و عاقلانه تری میگیرید.

 همچنین داشتن چنین دیدی نسبت به جامعه و دنیا، باعث میشه دلیل وقوع یه سری اتفاقات و رفتارای جوامع مختلف رو متوجه بشید.

در راستای رسیدن به همچین دید و مهارتی، یه سری راهکار بهتون ارائه میدیم:

سعی کنید خرید ارزان قیمت داشته باشید، نه اینکه از جای ارزان قیمت خرید کنید. معنیش اینه که فکر نکنید رفتن به فروشگاهای تخفیف‌دار، همیشه باعث صرفه جویی تو هزینه‌هاتون میشه.

  در واقع خیلی وقتا، فروشگاه‌های تخفیفی نه از لحاظ نوع محصول و نه از لحاظ قیمتش، با بقیه فروشگاها تفاوتی ندارن. به جای این کار، شما باید به فکر این باشید که چه نوع محصول و با چه کیفیتی خریداری میکنید، نه اینکه از کجا اون محصولو میخرید.

توصیه دوم: هیچوقت بدون اطلاعات و از روی ناآگاهی خرید نکنید. همیشه به خاطر داشته باشید که، ممکنه فروشنده بخواد یه جنس بی کیفیتو به شما بفروشه و رضایت شما اصلا براش اهمیتی نداره و صرفا میخواد به پول شما برسه.

 اگه اطلاعات کافی از یه محصول ندارید و بین شما و فروشنده، شفافیت کافی وجود نداره و یا اگه از با کیفیت بودن یه محصول مطمئن نیستید، بهترین کار منصرف شدن از خریده. 

در نهایت، امیدواریم تو زندگی تصمیمات و خریداتون عاقلانه و پرسود باشه و از اینکه وقتتون رو صرف شنیدن این مطالب کردید، لذت و استفاده کافی رو برده باشید. خدانگهدارتون.