کتاب کتاب کوچک سرمایه‌گذاری با عقل سلیم

خلاصه متنی رایگان کتاب کتاب کوچک سرمایه‌گذاری با عقل سلیم

صندوق های سرمایه گذاری مشترک مثل تخته های شکلات هستن

کلی مدل ازشون وجود داره اما همیشه مدل های جدید هم به بازار میان. حالا بین این همه مدل کدوم رو باید برای سرمایه گذاری انتخاب کرد؟

شاید بخواین بخش بزرگ پول خودتون رو جایی بذارید که کمترین ریسک ممکن رو داشته باشه و از نواسانات بازار در امان بمونه یا  البته شایدم بخواین اون رو توی یه مسیر پر ریسک با احتمال سود خیلی زیاد سرمایه گذاری کنید.

انتخاب کردن بین این گزینه ها می تونه گاهی واقعی گیج کننده بشه اونم در حالیکه هیچ کدوم از ما دلمون نمی خواد برای پولهایی که با هزار بدبختی بدست اوردیم گزینه بدی رو برای سرمایه گذاری انتخاب کنیم.

این کتاب به شما میگه که چطور صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص  می‌تونن گزینه خوبی برای سرمایه گذاری باشن و البته اینکه همه این صندوق ها مثل هم نیستن.

توی این خلاصه کتاب درباره اینکه:

• فرق سرمایه گذاری منفعل با سرمایه گذاری فعال چیه
• چرا همیشه باید جایی سرمایه گذاری کنید که کمترین کارمزد رو داره؟ 
• و اینکه چطور میشه از حباب بازار در امان موند

صحبت میکنیم.

هزینه سرمایه‌گذاری فعال زیاده و در نتیجه عموما بازده کمتری داره

ایا تا به حال توی بورس سرمایه گذاری کردید؟ اگه جوابتون مثبته، حتما قبول دارید که بازار سرمایه در کنار همه جذابیت هاش پر از تله و چاله ست.

به خاطر همین هم خیلی از ادما ترجیح میدن که مستقیما وارد بورس نشن و پولشون رو توی صندوق های سرمایه گذاری فعال بذارن. توی این صندوق ها پول چندین سرمایه گذار جمع میشه و توسط یه متخصص روی چنتا سهام سرمایه گذاری میشه و اون فرد متخصص در مواقع نیاز کارهای ضروری مثل سبدگردانی رو انجام میده.

با این حال این سبک سرمایه گذاری ریسکیه. چرا؟

چون هزینه این صندوق ها خیلی بالاست و شما به عنوان سرمایه گذار علاوه بر پرداخت هزینه های زیاد تعهدهای مالی دیگه ای رو هم باید متقبل بشید.

البته اگه این صندوق ها به سود خوبی برسن شما نیازی نیست که نگران چنین هزینه هایی باشید.

ولی در طولانی مدت، چنین صندوق هایی نسبت به خود بازار سرمایه، سود به مراتب کمتری می دن. چطور چنین چیزی ممکنه؟

مثلا شاید فک کنید رسیدن به سود اینجوریه که شما باید سهم ها رو وقتی ارزون هستن بخرید و وقتی که گرون می شن بفروشید اما این استراتژی توی بلند مدت سود بیشتری نسبت به اونچه که خود کارخونه ها در میارن به شما نمی ده، موضوعی که به وضوح در عملکرد کلی بازار سرمایه قابل رویته.

اگه در کنار این موضوع هزینه بالای این مدل صندوق ها رو هم در نظر بگیرید می بینید که سرمایه گذاری فعال در مقایسه با صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص که عملکرد کلی بازار سرمایه رو تقلید میکنن سود به مراتب کمتری به شما می رسونن. برای مثال، اگه شما تو سال ۱۹۸۰ ده هزار دلار سرمایه گذاری می کردید، تا سال ۲۰۰۵ سرمایه گذاری فعال ۷۰ درصد سود کمتری نسبت به صندوق های سرمایه گذاری مبنتی بر شاخص به شما می داد.

صندوق های کمی پیدا میشن که عملکرد خوبی داشته باشن، تازه همون ها هم تضمینی نیست که عملکرد خوبشون رو حفظ کنن

شاید دونستن هزینه های بالا صندوق های سرمایه گذاری فعال هنوز شما رو از سرمایه گذاری توی اونا منصرف نکرده باشه. اما حتی اگه تصمیم دارید که توی این صندوق ها سرمایه گذاری کنید باید حواستون به عملکرد اونا باشه.

متاسفانه درصد زیادی از این صندوق ها عملکرد خوبی ندارن و بعضا ورشکست میشن. سرمایه گذارها توی این صندوق ها هزینه زیادی می کنن و متخصصین خبره‌ای که درک خوبی از بازار سرمایه دارن هم روی این صندوق ها کار میکنن. اما مثلا در سال۱۹۷۰، تنها ۲۴ صندوق مشترک  از مجموع ۳۵۵ صندوق تونستن عملکرد بهتری از بازار سرمایه داشته باشن و باقی بمونن.

با در نظر گرفتن این حقیقت به نظر می رسه اینکه بخوایم یه سری متخصص، سرمایه ما رو مدیریت کنن دور ریختن پوله.

علاوه بر این حتی صندوق های سود ده هم نمی تونن تضمین کنن که توی بلند مدت عملکرد مثبت خودشون رو حفظ کنن.

قطعا همه ما دوست داریم پولمون رو جایی سرمایه گذاری کنیم که دائما سود ده باشه، توی صندوق هایی که همیشه بیشتر از بقیه به ما سود بدن، با این حال بررسی صندوق ها توی ۳۵ سال گذشته نشون میده که شرایطی که موجب شده یه صندوق توی یک دهه عملکرد درخشانی داشته باشه هیچوقت توی دهه بعدی تکرار نشده.

مثلا اگه یه صندوق توی دوره ای فوق العاده بوده شاید دلیلش مدیر موفقی بوده که کار رو توی دست داشته. اما به هر دلیلی مدیر کارش رو با اون صندوق متوقف کرده و در نتیجه سود دهی عالی اون هم به پایان رسیده. 

اکثر مردم توی صندوق های سرمایه گذاری فعال سرمایه گذاری می کنن، بدون اینکه همه جوانب رو در نظر گرفته باشن

تا اینجا درباره این صحبت کردیم که چنین صندوق هایی چقدر عملکرد بدی دارن، اما حالا سوال اینجاست که پس چرا مردم همچنان سرغ اونا می رن؟

اول از همه اینکه سرمایه گذارا غالبا هزینه واقعی چنین صندوق هایی رو اشتباه حساب میکنن.

همونطور که گفتیم این صندوق ها به طور اتوماتیک هزینه بالایی دارن با این وجود مدیران اونا هیچوقت درباره هزینه واقعی و نحوه درست محاسبه حرف نمی زنن و به جاش درباره سود احتمالی خیلی زیاد در صورت عملکرد خوب به مشتری میگن.

دوم اینکه، تو بسیاری از مواقع مردم اجازه میدن که احساسات و اونچه که ترند بازار هست براشون تصمیم بگیره.

در نتیجه اکثر ادما تصمیم های بدی برای سرمایه گذاری میگیرن صرفا به خاطر اینکه اجازه دادن نظر رایج توی جامعه براشون انتخاب کنه. 

برای مثال، سرمایه گذاری های پر ریسک اواخر دهه ۹۰ تو امریکا رو توی ذهن بیارید. بر خلاف نیمه اول این دهه که مردم به سختی چیزی حدود ۱۸ میلیارد دلار توی بازار سرمایه سرمایه گذاری کرده بودن، توی نیمه دوم دهه ناگهان ۴۲۰ میلیارد دلار وارد بورس شد و در نتیجه قیمت سهم ها منفجر شد. وقتی در نهایت حباب ترکید تازه مردم فهمیدن که چه کلاهی سرشون رفته، فقط خیلی دیگه دیر شده بود.

عین همین ماجرا درباره صندوق های سرمایه گذاری فعال هم صادقه. مردم پولشون رو توی این صندوق ها می ریزن چون می بینن که همه دارن همین کار رو میکنن. 

حالا اگه نباید پولمون رو توی این صندوق ها بریزیم پس باید چیکار کنیم و کجا سرمایه گذاری کنیم. با ادامه کتاب همراه باشید تا درباره ش توضیح بدیم.

بخش عمده دارایی خودتون رو توی صندوق های ایمن و کم هزینه مبتنی بر شاخص قرار بدین

چیزهایی که درباره صندوق های سرمایه گذاری فعال گفتیم به  این معنی نیست که شما نباید دیگه سراغ سرمایه گذاری برید و باید پولتون رو زیر تخت خواب قایم کنید. نه!

یه جایگزین عالی وجود داره، صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص.

بر خلاف صندوق های سرمایه گذاری فعال، صندوق های مبتنی بر شاخص به مراتب به صرفه هستن.

این صندوق ها شامل سهم های مختلفی هستن و به جای شرط بندی روی بازار تلاش می کنن ریسک های کوتاه مدت رو حدف کنن و همزمان هزینه جاری صندوق رو هم پایین بیارن.

از اونجایی که صندوق های مبتنی بر شاخص عملکرد همه سهم های موجود در بازار رو دنبال می کنن و روی سهم های خاص شرط بندی نمی کنن، به صندوق های منفعل هم معروفند.

برای این صندوق ها شما دیگه پولی بابت خرید و فروش سهم ، مشاوره و مدیریت صندوق پرداخت نمی کنید.

مزیت دیگه صندوق های مبتنی بر شاخص اینه که توی بلند مدت از صندوق های فعال سود بیشتری کسب می کنن. 

شاید پیش خودتون فک کنید که این حرف اشتباهه و اگه سهم های ارزون رو نخریم تا وقتی گرون شدن بفروشیم فرصت رو هدر دادیم، اما باید بهتون یاداوری کنم که توی بلند مدت بالا و پایین شدن قیمت سهم ها در نهایت به قیمت واقعی اونها ختم میشه. به خاطر همین توی بلند مدت صندوق های مبتنی بر شاخص سود بیشتری به شما می دن چون بر اساس قیمت واقعی سهم ها عمل می کنن و مبلغی هم بابت مدیریت صندوق مثل صندوق های فعال از شما نمی گیرن.

همیشه ارزون ترین صندوق مبتنی بر شاخص رو انتخاب کنید

هر صندوق مبتنی بر شاخص یک نسبت هزینه داره که هزینه مدیریت و هزینه های جاری رو نشون میده، البته معمولا مجموع اینها کمتر از یک درصد هستن اما ممکنه توی بلند مدت افزایش پیدا کنن.

از اونجایی که بالا و پایین شدن صندوق های شاخص محور از کل بازار تبعیت میکنه، صندوقی رو پیدا کنید که که کمترین نسبت هزینه رو پیشنهاد بده و مطمئن بشید که نسبت هزینه صندوق مساوی با سطح عملکردش نباشه.

نسبت به ترندهای جدید سرمایه گذاری محتاط باشید

هر وقت که تصمیم گرفتید حاصل دست رنج خودتون رو جایی سرمایه گذارید، درباره ترندهای جدید سرمایه گذاری بیشتر محتاط باشید.

رقابت سنگین بین صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص چرخه بی پایانی از ترند های جدید رو به دنبال خودش میاره. صندوق‌های شاخص محور در سال ۱۹۷۵ اختراع شدن و تا امروز این صندوق ها دائما با هم رقابت دارن. صندوق های قدیمی تر سعی می کنن که با کم کردن هزینه ها مشتری های بیشتری رو جذب کنن اما صندوق های جدید سعی میکنن سودهای وسوسه کننده ای پیشنهاد بدن.

یادتون باشه مهم نیست یه صندوق چه وعده یا قولی به شما بده چون تقریبا غیر ممکنه که بشه فهمید کدوم سهم ارزش واقعی خودش رو داره یا ارزونتر و گرونتره... پس بهتره به صندوق هایی اعتماد کنید که منطقی ترن.

همینطور از اونجایی که نمیشه پیش بینی کرد کدوم ترند جدید سرمایه گذاری موفق خواهد بود، باید محتاط باشید و هزینه کمتر رو تو اولویت خودتون قرار بدین.