کتاب وقت بگذار

خلاصه متنی رایگان کتاب وقت بگذار

تا حالا شده به روزی از زندگیت فک کنی و با خودت بگی که پسر، اون روز بهترین روز زندگیم بود

یا به دوره‌ای از زندگیت فک کنی و با تعجب از خودت بپرسی چرا هیچ چیز به خصوصی رو ازش به یاد نمی‌یاری؟ فک می‌کنی اون چیه که باعث می‌شه بعضی روزها برای همیشه توی ذهنت باقی بمونن در حالیکه خیلی از روزها بدون اینکه خاطره‌ای ازشون برات بمونه  پاک می‌شن و اثری ازشون نمی‌مونه؟ اگه این سوال برات مهمه پس کتاب وقت بگذار، نوشته‌ی جیک نپ و جان زرستکی رو از دست نده.

هفته‌ی گذشته وقتت رو چطور گذروندی؟ ایا وقتی بهش فک می‌کنی یه تصویر تار جلو چشمت میاد و به زور می‌تونی به یاد بیاری چه کارهایی انجام دادی؟ اگه جوابت مثبته، احتمالا آخر هفته‌ی خودت رو توی واگن شلوغ کارناوال گذروندی! 

واگن شلوغ کارناوال یه اصطلاح آمریکاییه که می‌شه اینجوری تعریفش کرد؛ زندگی پر از کار تا حدی که اگه سرت شلوغ نباشه و مثل مرغ پر کنده این ور و اون ور ندوی، انگار داری توی مسیر اشتباه جلو می‌ری! 

اصلا به این فک کن،  برو خیلی اتفاقی از یه نفر بپرس که چه خبر؟ چیکار می‌کنی؟ احتمال خیلی زیاد می‌گه که: او.. سرم شلوغه، خیلی این روزا شلوغم! 

مردم شلوغ بودن سرشون رو مثل یه نشان افتخار روی لباسشون می‌دونن

بنابراین همه‌ی ما از ترس اینکه عقب نیوفتیم یه جورایی سوار یکی از همین واگن‌های کارناوال می شیم و تمام روز رو درحال دوییدن و دوییدن، از جواب دادن به این ایمیل تا رسیدن به اون  جلسه می‌گذرونیم و دائما کارهای جدید به لیستمون اضافه می‌کنیم. 

اما ماجرا فقط این نیست چون وقتی که ما از واگن پیاده می‌شیم تا مثلا استراحت کنیم، تازه توی گرداب‌هایی میوفتیم که می‌شه بهشون گفت استخر‌های بی ته. نویسنده‌های کتاب، جیک نپ و جان زرستکی استخرهای بی ته رو اپلیکیشن‌ها و بقیه ابزاری‌هایی می‌دونن که ما رو با انواع مختلف محتوا بمباران می‌کنن. به عبارت دیگه هرجایی که باشی اگه بتونی انگشتت رو روی صفحه بکشی تا محتواهاش رفرش بشه یعنی توی استخر بی ته افتادی، یا اگه مخاطب یه لایو شده باشی احتمالا توی یه استخر بی ته افتادی. 

حالا برای جلوگیری از افتادن زندگیمون توی چرخه واگن‌های کارناوال و استخرهای بی ته و تبدیل شدنش به تصویر تاری از فعالیت‌های بیهوده، ما باید یاد بگیریم که هدفمندتر زندگی کنیم و برای اینکه بتونیم هدفمندتر زندگی کنیم نیاز داریم که روی یک سری هایلایت روزانه تمرکز کنیم. هایلایت در واقع همون لحظه خاصه، لحظه ای که همیشه تو ذهنمون میمونه و یه جورایی مثل نقطه اوج ماست.

برای درک بهتر معنای هایلایت، تصور کن که همراه خانواده‌ت سفری به دیزنی‌لند رفتی

بعد از مدت طولانی رانندگی، کلی پول ورودی پرداختی و توی صف واستادی. سر و صدا و جیغ بچه‌ها رو تحمل کردی و انقد غذاهای چرب به خوردت دادن که دل و روده‌ت به هم پیچیده. اما با همه‌ی اینها یه لحظه‌ای وجود داره، منظورم اون لحظه اوج شادیه که همراه دخترت سوار روی ترن از ابشار عبور می‌کنی و هر دو از ته دل می‌خندین، همین لحظه تمام سفرت به دیزنی‌لند رو برات لذت بخش و به یاد موندنی می‌کنه. این لحظه همون هایلایت هست. 

ما عادت داریم که لحظه‌های اوج رو به یاد بیاریم نه تمام تجربه‌مون رو. بنابراین در طول یک روز پر مشغله که ممکنه ما صدها ایمیل جواب بدیم یا کلی کار دیگه بکنیم، اگه ما یه پیروزی بزرگ نداشته باشیم، یه لحظه بزرگ، یه هایلایت، اون وقت روز ما مثل هر روز دیگه‌ای می‌مونه و هفته‌ها و ماه‌هامون صرفا تصویرهای تار و بیهوده می‌شه. 

پس برای اینکه روزهامون رو معنادارتر کنیم، نیاز داریم که قبل از شروع هر روز، برای اون هایلایت‌هایی رو مشخص کنیم.

برای مشخص کردن هایلایت، تصور کن که اخر روز دوستی با تو تماس گرفته و از تو می‌پرسه که : هایلایت امروز تو چی بود؟ اگه تو بتونی به این سوال، قبل از اینکه روزت شروع بشه جواب بدی، به خودت این فرصت رو دادی تا لحظه اوج رو توی اون روز تجربه کنی. 

اگه برای روزهات هایلایت تعریف کنی، اخر هر هفته می‌تونی با خودت مرور کنی که مثلا، وای دوشنبه عالی بود چون تونستم این کار رو انجام بدم، یا سه‌شنبه فوق‌العاده بود چون با بچه‌هام بیرون رفتم. خاطره‌هایی که همگی به اون نقطه لذت بخش رسیدن. 

جیک نپ و جان زرستکی، نویسنده‌های کتاب برای اینکه به شما کمک کنن تا هایلایت‌های روزانه تون رو مشخص کنید، هایلایت‌ها رو توی سه گروه دسته بندی کردن:‌

• هایلات‌های اضطراری
• هایلات‌های رضایت بخش
• و هایلات‌های تفریحی

دسته اول: هایلایت‌های اضطراری

برای اینکه بتونی هایلایتی رو توی دسته اضطراری قرار بدی، از خودت بپرس: خب ضروری‌ترین کاری که من باید امروز انجام بدم چیه؟ مثلا امتحانی که باید براش بخونی، یا کارت بانکت که گم شده و باید سراغ بانک بری. به طور خلاصه هر کار ضروری‌ای که لازم باشه انجامش بدی و انجام اون به تو حس پیروزی بده. 

دسته دوم: هایلایت‌های رضایت بخش

وقتی دنبال دسته بندی رضایت بخش برای هایلایت‌ها می‌گردی، از خودت بپرس، تو پایان روز چه چیزی می‌تونه بیشترین میزان رضایت رو به تو بده؟ شاید نوشتن ۲۰۰۰ کلمه از کتابی که داری می‌نویسی باشه یا نوشتن اولین کدت برای کلاس برنامه‌نویسی‌ای که می‌ری. اینا چیزایی هستن که تو دلت می‌خواد انجامشون بدی ولی اونقدی هم ضروری نیستن. 

دسته سوم: هایلایت‌های تفریحی

توی دسته‌ی هایلایت‌های تفریحی، می‌تونی هایلایت‌های روزانه تو با پرسیدن این سوال از خودت پیدا کنی که:‌ وقتی به روز خودت فک می‌کنی، چه تجربه‌ای توی اون روز بیشترین حس لذت رو به تو خواهد داد؟ وقتی این سوال رو از خودت می‌پرسی دیگه دنبال کارایی که باید تمومشون کنی نمی‌گردی، به جاش می ری سراغ ادم‌هایی که دوست داری زمانت رو با اونا بگذرونی و کارای لذت بخشی که دوست داری فقط برای خودت انجامشون بدی. هایلایت‌های تفریحی می‌تونن مثلا رفتن به پارک با بچه‌ها باشن، یا یه جلسه تمرین گیتار با دوستت، یا حتی آشپزی کردن با همسرت.

وقتی هر سه‌تا دسته‌بندی هایلایت رو بررسی کردی، سعی کن که روی یه تیکه کاغذ هایلایت‌های بالقوه خودت رو بنویسی، بدون هیچ ترتیب یا اولویتی.

اون تیکه کاغذ تبدیل به لیست کارای احتمالی تو می‌شه. هر کدوم از مواردی که روی اون کاغذ می‌نویسی باید بزرگ‌تر از یه کار کوچیک ساده و کوچک‌تر از یه پروژه بزرگ باشه و هر ایتم حدودا بین ۶۰ تا ۹۰ دقیقه زمان ببره. 

زمانیکه تونستی تعداد خوبی از این کارای احتمالی رو روی کاغذ بیاری، مواردی رو که فک می‌کنی می تونن روزت رو بیاد موندی کنن، روی یه کاغذ دیگه بیار. بعد  روی اون هایلایتی که می‌خوای امروز تمرکز کنی یه دایره بکش. حالا اون رو مثل یه استیکی نت یه جایی مثلا کنار مانیتور که قشنگ جلوی چشمت باشه بچسبون. 

من خودم ترجیح می‌دم از چسب کاغذی استفاده کنم و کاغذ هایلایت رو پشت گوشیم بچسبونم تا هر زمان گوشیمو از جیبم درمیارم، هایلات روز بهم یاداوری بشه. اما قدم آخر اینکه، قسمت تقویم گوشیتو باز کن و اونجا، یه بازه ۶۰ تا ۹۰ دقیقه‌ای رو که برای هایلایتت مناسب می‌دونی انتخاب کن. تموم شد رفت! 

با انتخاب و تمرکز روی یک هایلایت در روز، می‌تونی زندگیتو هدفمندتر کنی و این شانس رو افزایش می‌دی که هر روزت، یه روز بیاد موندنی بشه. با این حال تو هنوز نیاز داری که خودت رو از شر واگن کارنوال کار و استخرهای بی‌ته که می‌تونن جلوی رسیدن به هایلایت‌هات رو بگیرن راحت کنی. برای این منظور، نویسنده‌های کتاب چندین تکنیک رو پیشنهاد می‌دن که بتونی وقت بذاری و از واگن کارنوال کار و استخرهای بی‌ته در امون بمونی. حالا بریم سراغ سه تا تکنیک وقت گذاشتن: 

تکنیک شماره‌ی ۱: فقط ایمیل بفرست

این روزا بزرگ‌ترین منبع کسب و کارها، ایمیل‌هاست. به طور ویژه، ایمیل‌های روی گوشی‌های هوشمند. از اونجایی که ایمیل‌ها روی گوشی به سادگی قابل چک کردن هستن به همین خاطر شما دائما احساس اضطرار می‌کنید که ایمیل‌هاتون رو چک کنید.  وقتی که ما روی هایلایت خودمون متمرکز شدیم، مثلا آشپزی با خانواده، تمرین گیتار با دوستمون یا نوشتن یه پست وبلاگ، همین موضوع می‌تونه تمرکز مارو بهم بریزه. بدتر از اون، اگه هایلایت ما کار سختی باشه، مثلا نوشتن پروپوزال پایان‌نامه، اونوقت همین چک کردن ایمیل برامون تبدیل به فرار از انجام کار می شه.

 راحت‌ترین کار اینه که خب برنامه مربوط به ایمیل رو از روی گوشیت پاک کنی، اما اگه مثل من فک می‌کنی اینکار دیگه خیلی زیاد از حده، چون بالاخره مجبوری که با تیمت در ارتباط باشی و پیام‌های مهمی رو بفرستی ، یه راه بهترم هست: قسمت پرایمری رو از بخش ایمیل‌ت پاک کن و به جاش اکانتت رو به حالت ثانویه یا سِکِندری که فقط قابلیت ارسال داشته باشه تغییر بده. هر وقت لازم داشتی که یه ایمیل بفرستی، همون بخش رو باز کن و بفرستش بره. اون وقت، وقتی پاسخ ایمیل میاد، به بخش پرایمری اکانت تو می‌ره که دیگه جلو چشمت نیست، اینجوری دیگه وسوسه نمی‌شی که دا‌ئما ایمیل‌هات رو چک کنی، چون ایمیلی برات نمی‌یاد. 

همچنین اینطوری مجبور می‌شی که ایمیل‌هات رو روی دسکتاپ جواب بدی که اونجا سرعت بیشتری خواهی داشت چراکه هم به فایل‌هات دسترسی داری هم سریع‌تر می‌تونی تایپ کنی. 

تکنیک شماره ۲: لاگین‌های تقریبا غیر ممکن

استخرهای بی‌ته بسیار قدرتمندن چون برای افتادن توی اونها، هیچ اصطکاکی وجود نداره. برای دسترسی به اینستاگرام یا یوتوب روی گوشیتون شما فقط نیاز دارید که گوشی رو جلوی چشمتون بگیرید و با انگشت تصویر ایکن اونها رو لمس کنید. 

برای اینکه کمی اصطیکاک توی این مسیر ایجاد کنید، سه تا قدم رو می‌تونید بردارید. یک اینکه همه برنامه‌هایی که ضروری نیستن مثل اینستاگرام، توییتر، فیس بوک یا هر اپ دیگه‌ای که فک می‌کنید ازشون بیش از حد استفاده می‌کنید رو از روی گوشیتون پاک کنید. با اینکار مجبورید از اونها روی دسکتاپ استفاده کنید. قدم دوم اینه که همه پسوردهاتون رو ریست کنید! بله، دیوونه‌کننده ست نه؟ یه سری پسورد خیلی سخت برای هر کدوم از اونها بذارین و اونها رو توی یه فایل توی قسمت نت گوشی ت ذخیره کنید. و در نهایت، قدم سوم اینکه تیک یاداوری رو از قسمت لاگین همه شون بردارید. 

حالا هر زمان که بخوای توی اینستاگرام، یوتوب یا فیس بوک لاگین کنی باید کلی زحمت بکشی. این سختی باعث می‌شه که وسط راه از خودت بپرسی ایا واقعا این، کاری هست که الان می‌خوای بکنی؟ اگه آره خب برو جلو؟ اما اگه نه، برگرد سراغ هایلایتت. 

تکنیک شماره ۳: دکمه توقف رو نصب کن

برای اکثر مردم بهترین زمان برای انجام یا تجربه‌ی یه هایلایت، بعد از ظهره. با این حال، عصرها معمولا زمانی هستن که ما بیشترین وقت رو توی استخرهای بی ته مثل نتفلیکس هدر می‌دیم. برای محافظت از زمان مون، ما نیاز داریم که سورس اصلی پرت شدن حواسمون رو قطع کنیم، بله درست حدس زدید، یعنی همون اینترنت. 

بهترین راه برای اینکه اینترنت رو متوقف کنی اینه که اصلا بهش فک نکنی، یه راهکار اینه که یه زمان‌سنج سفری داشته باشی. زمان‌سنج سفری دستگاهیه ‌که روی پریز خونه و مودم اینترنت نصب می‌شه و تو می‌تونی اون رو برنامه ریزی کنی تا توی ساعت‌های مشخصی از روز قطع بشه. مثلا تنظیمش کنی تا بین ساعت هشت شب تا هشت صب قطع بشه. 

حالا توی این بازه می‌تونی تلویزیون ببینی یا حتی از گوشی‌ت استفاده کنی. همچنین روی گوشی‌هم می‌تونی از برنامه‌های محدود کننده استفاده کنی تا دسترسیت رو توی این بازه مشخص از روز محدود کنی. نتیجه چی خواهد بود؟ گذروندن یه وقت عالی با همسر، مطالعه‌ی بیشتر، داشتن زمان بیشتر برای انجام کارهایی که دوسشون داری و شاید مهم‌تر از همه، خواب بهتر! 

در پایان تلاش کن که با تمرکز روی یک هایلایت توی روز، روزهات رو به یاد موندنی و با ارزش کنی. مثلا انجام کاری ضروری که باید سریع‌تر به نتیجه برسونیش، یا انجام کاری که خودت می‌خوایش و ازش احساس رضایت می‌کنی، یا رفتن سراغ کاری که بهت حس لذت می‌ده. همینطور از تکنیک‌ها، مثلا تکنیک ایمیل ارسالی یا لاگین تقریبا غیر ممکن و دکمه توقف استفاده کن تا مطئن بشی که زمان و تمرکزت به طور کامل در اختیار هایلایتت قرار گرفته. این‌ها پیام‌های اصلی  کتاب وقت بذار نوشته  جیک نپ و جان زٍرستکی هستن.