کتاب ترک آسان سیگار

خلاصه متنی رایگان کتاب ترک آسان سیگار

با خوندنِ این کتاب، به میلیون‌ها انسانِ دیگه‌ای ملحق بشید که با استفاده از روشِ آسونِ آلن کار، سیگارو ترک کردن!

هر ساله، میلیون‌ها نفر توی دنیا سعی میکنن سیگارو ترک کنن، تا خودشونو یک بار برای همیشه از شرِ این اعتیاد رها کنن. اما اکثرشون شکست می‌خورن. چرا اینطوریه؟ کجای کارشون غلطه؟

همونطور که توی خلاصه کتاب ترک سیگار آلن کار متوجه می‌شید، خیلی از روش‌های رایجی که مردم برای ترکِ سیگار استفاده می‌کنن، بر اساسِ تعریفِ غلطیه که از اعتیاد و ترکِ اعتیاد وجود داره. درباره‌ی روش‌های ترکِ سیگار، اکثرِ ما رو شست‌وشوی مغزی دادن و برای همین، ترکِ سیگار از اون چیزی که واقعاً هست خیلی سخت‌تر شده! خب، واقعاً چطور میشه این کارو انجام داد؟

افتخار دارم شما رو با بهترین روشِ ترکِ دائمیِ سیگار آشنا کنم: روشِ آلن کار!

قبل از اینکه بریم سراغ خلاصه کتاب و روش آلن کار، بیاین اول ببینیم اصلا این آلن کار کی بوده؟

آلن کار، نویسنده‌ای بریتانیایی بود که بیشتر با کتاب‌هایی که درباره ترک سیگار نوشته، شناخته می‌شه. این نویسنده، سپتامبر ۱۹۳۴ توی لندن متولد شد و نوامبر ۲۰۰۶ درگذشت. آلن کار که خودش سال‌ها سیگار می‌کشید، روشی برای ترک سیگار بدون نیاز به اراده قوی یا جایگزین‌های نیکوتین ابداع کرد و چندین مرکز “ترک آسان” تو جاهای مختلف دنیا ساخت و به میلیون‌ها نفر کمک کرد تا سیگار رو ترک کنن. 

روشِ آلن کار یادتون میده که از یه زاویه‌ی جدیدی به اعتیادِ خودتون نگاه کنید و از همون ابتدا، انگیزه‌های سیگار کشیدن رو توی خودتون از بین ببرید و بفهمید که سیگار ابداً هیچ فایده‌ای برای شما نداره؛ هیچ فایده‌ای! 

توی این خلاصه‌کتاب این روش رو می‌خوایم توضیح بدیم و در ادامه به این چندتا سؤال هم پاسخ می‌دیم:

• چرا قدرتِ اراده، توی ترک سیگار بهتون کمک نمی‌کنه؟
• چرا سیگار استرس شما رو کم نمی‌کنه؟
• و چرا تا زمانی که این پادکست‌ رو کامل گوش نکردید نباید سیگارو ترک کنید؟!

برای ترک سیگار، از خودتون بپرسید ببینید سیگار چه فایده‌ای براتون داره؟

همه‌ی ما ده‌ها توصیه درباره‌‌ی بهترین راهکارِ ترکِ دائمیِ سیگار شنیدیم. اکثراً به شما میگن توی ترکِ سیگار اراده حرفِ اولو می‌زنه، یا اینکه مهم‌ترین کار، شناختِ ضررهای سیگاره.

اما حقیقت اینه که سیگاری‌ها خیلی خوب می‌دونن ضررهای سیگار چیه. هرچند تمام آدمای سیگاری اولین سیگاری که کشیدن رو با اختیار و اراده‌ی خودشون کشیدن، اما هیچ‌وقت تصمیم نداشتن «سیگاری» بشن یا هیچ‌وقت قصد نداشتن به آدمی تبدیل بشن که غذا فقط با سیگار بعدش بهشون بچسبه. خیلیا با خودشون میگن بالاخره ترکش می‌کنن، اما در عمل از انجامِ این کار هراس دارن.

چرا ترکِ سیگار اینقدر ترسناکه؟ چون از عواقبِ بعدیش می‌ترسیم. می‌ترسیم دیگه از موقعیت‌ها و فرصت‌های مختلف مثلِ قبل لذت نبریم، می‌ترسیم از اون فازِ خوبی که سیگار بهمون می‌داد بی‌نصیب بمونیم. تازه اونایی که قبلاً تجربه‌ی ترک ناموفق داشتن، بیشتر می‌ترسن. اما روشِ آلن کار برای ترکِ سیگار یه روشِ بدونِ درده، نیازی به اراده‌ی فولادین نداره و عوارض هم نداره. نه، اشتباه نکنین، این روش معجزه نیست! تنها کاری که باید انجام بدین اینه که از خودتون بپرسین «چرا» سیگار می‌کشین؟

خیلی از سیگاریا میگن سیگار باعثِ آرامش و تمرکزشون میشه. اما واقعیت اینه که سیگار کشیدن نه آرامش میاره و نه تمرکز. این احساسِ آرامش و تمرکز توهمی بیش نیست و مبارزه با این توهم مهمترین قسمتِ روشِ آلن کاره. برای جواب گرفتن از روشِ آلن کار، باید دستورالعمل‌هاشو مو به مو انجام بدین، نه اینکه از جایگزین‌هایی مثلِ آدامسِ نیکوتین استفاده کنین. ضمناً مثلِ ترکِ هر عادتِ دیگه‌ای، اول از همه باید واقعاً «بخواید» که ترکش کنین.

این روش به شما یه دیدِ تازه میده؛ دیگه به سیگاریا حسادت نمی‌کنین، بلکه دلتون به حالشون می‌سوزه. نکته‌ی مهم اینه که تا زمانی که این دستورالعمل‌ها رو کامل گوش ندادین، باید به سیگار کشیدنتون ادامه بدین. اینجوری، حواستون مدام با وسوسه‌ی سیگار پرت نمیشه. و در آخر، بهتون میگیم که چرا بقیه‌ی روش‌های ترکِ سیگار جواب نمیدن!

تا زمانی که به ترکِ سیگار به چشمِ ریاضت نگاه کنید، موفق به انجامش نمی‌شید.

مردم معمولاً فکر می‌کنن اگه یه مدت طولانی لب به سیگار نزنن، میل به سیگار از سرشون میره و وقتی میل به سیگار کشیدن از سرشون رفت، موفق به ترکش میشن. اما این کار ترک کردن رو به ریاضت و عذاب تبدیل و سختی‌شو دوچندان میکنه!

وقتی ما صرفاً با نیروی اراده بخوایم سیگارو ترک کنیم، احساس می‌کنیم داریم از چیزی دل می‌کَنیم. در صورتی که به جای اینکه خودتون رو از سیگار منع کنین، باید اساساً تمایلی به کشیدنش نداشته باشین. حتی وقتی روی فواید ترک سیگار، مثلاً صرفه‌جویی هزینه‌ها یا کمک به سلامتی، تمرکز می‌کنیم، باز این کار سخته. حتی وقتی که این فواید رو به چشم دیدیم، بازم ذهنمون بهمون میگه دلم سیگار می‌خواد، و احتمال برگشتن به سمت سیگار زیاده.

یه روش رایج دیگه برای ترک، کم کردنِ مصرفه. اما اینکه سیگارکشیدن‌تون رو محدود به زمان‌های خاصی بکنین باعث میشه نسبت به سیگار حسِ بهتری پیدا کنین. در عینِ حال، همچنان اعتیاد دارین و نسبت به زمانی که دائماً می‌کشیدین احساسِ استرسِ بیشتری می‌کنین، و تمامِ روز عذاب می‌کشین. کم کردنِ مصرف باعث نمیشه میلتون به سیگار کمتر بشه، بلکه حتی میلتون رو بیشترش هم می‌کنه.

اگه به سیگار فکر نکنین، معمولاً به راحتی می‌تونین یک یا چند روز سمتش نرین. اما وقتی مصرفِ سیگارو کم کنین، فکرِ شما دائم مشغولِ سیگاره، و در عمل، ترکِ سیگار براتون سخت میشه. اما با روشی که آلن کار ارائه میده نیازی نیست خودتون رو سرکوب یا محدود کنین. بلکه صرفاً بر شست‌وشوی مغزی‌یی که جامعه به شما داده غلبه می‌کنین. توی بخشِ بعدی در این باره بیشتر صحبت می‌کنیم.

شست‌وشوی مغزی، مانع واقعی برای ترک اعتیاد به سیگاره!

سیگار کشیدن صرفاً یه عادت نیست؛ عادت‌ها تغییرشون نسبتاً‌ آسونه. بلکه یه جور اعتیاده؛ اعتیاد به نیکوتین. اما وقتی بفهمین که سازوکارِ این اعتیاد چیه، خودتون اولین قدم‌ها رو برای ترکش برمی‌دارین. نیکوتین، هم یه ماده‌ی مخدر به شدت اعتیادآوره، و هم یه سمِ قویه. نیکوتینی که موقع سیگار کشیدن وارد بدنتون می‌کنین اگه مستقیماً داخلِ رگ تزریق بشه می‌تونه شما رو بکشه.

با اینکه نیکوتین خیلی زود شما رو معتادِ خودش می‌کنه، اما این اعتیاد اونقدرها شدید نیست، و برای همین ترکِ سیگار همراه با دردِ جسمی نیست، فقط احساس می‌کنید یه چیزی کمه. وقتی بعد از میلِ به سیگار بدنتون نیکوتین دریافت می‌کنه بلافاصله احساسِ تسکین می‌کنین. و همین احساسِ تسکین باعث میشه زنجیره‌ی سیگارکشیدن ادامه پیدا کنه. بعد از سه هفته سیگار نکشیدن، 99 درصد از این نیکوتین از بدنتون خارج میشه و اعتیادِ جسمی‌تون برطرف میشه. پس چرا بعد از این دوره باز سراغش میریم؟

مشکلِ اصلی، اعتیاد به نیکوتین نیست. کتاب ترک سیگار به روش آلن کار میگه که مشکلِ اصلی شست‌وشوی مغزی و تلقین‌هاییه که به ما می‌کنن، خواه از طریقِ تبلیغات باشه، یا از طرفِ‌رسانه‌ها یا از سمتِ دوستا و آشناهایی که سیگار می‌کشن. تقریباً همه به شما میگن ترک کردن سخته، و برای دست کشیدن از سیگار باید با نَفْست مبارزه کنی. در حالی که دقیقاً خودِ همین باور باعث میشه ترک کردن سخت‌تر بشه. ما سیگار می‌کشیم تا خودمونو از بی‌حوصلگی و استرس رها کنیم یا تمرکز و آرامشِ بیشتری کسب کنیم. اما سیگار کشیدن نه آروم‌ترمون می‌کنه نه حوصله‌مونو سرِ جاش میاره. این تصورات فقط و فقط نتیجه‌ی تلقین و شست‌وشوی مغزیه.

فوایدی که به سیگار کشیدن نسبت می‌دین توهمی بیش نیست!

شما سیگار کشیدن رو مساویِ چی می‌دونید؟ آرامش؟ خوش‌گذرونی؟ علیرغمِ اون چیزی که فکر می‌کنین، آرامش و رهایی از استرس جزءِ تأثیراتِ مثبتِ سیگار نیستن. بلکه فقط و فقط نتیجه‌ی اعتیادِ ما و ارضای این اعتیادن.

خیلی از ما فکر می‌کنیم زندگیامون پر از استرسه و همین باعث میشه توی عادت‌های بدی که بهمون آرامش میدن زیاده‌روی کنیم. منتها بیشترِ استرسی که سیگاری‌ها تجربه می‌کنن به خاطرِ نرسیدنِ نیکوتین به بدنشونه. کشیدنِ یه نخ سیگار این استرسو کم می‌کنه، اما غیرِسیگاری‌ها اساساً چنین استرسی رو تجربه نمی‌کنن که بخوان کمش کنن.

نیکوتین خودش یه محرکِ شیمیاییه. پس چرا ماها همه‌ش فکر می‌کنیم تأثیراتِ آرام‌بخش داره؟ احساسِ آرامشی که بعد از سیگار کشیدن تجربه می‌کنیم فقط به خاطرِ ارضای عطشیه که به نیکوتین پیدا کردیم. جالبه بدونید سیگاری‌های مزمن، دیگه آرامشِ واقعی رو تجربه نمی‌کنن. افزایشِ تمرکز و کاهشِ بی‌حوصلگی هم توهمِ محضه. اگه شما به سیگار معتاد شده باشین، فقط بعد از سیگار کشیدن می‌تونین بهتر تمرکز کنین. چرا؟ چون تا قبل از کشیدن، خودِ فکرِ سیگار دائم باعثِ حواس‌پرتی‌تون میشه. درمورد بی‌حوصلگی هم همینطوره. سیگار بی‌حوصلگی‌تون رو درمون نمی‌کنه، بلکه فقط باعث میشه کسل‌تر بشین و در نتیجه احساس بی‌حوصلگی بیشتری کنین.

خب، حالا که دلیل‌های سیگار کشیدنو رد کردیم، برای ترک سیگار چه دلیل‌ها و انگیزه‌هایی داریم؟ پس‌انداز پول و حفظ سلامتی مسلماً انگیزه‌های خوبی‌ان. اما این فواید، به تدریج خودشونو نشون میدن، نه بلافاصله. شما بعد از ترکِ سیگار فوراً احساسِ جوونی نمی‌کنین. پس چی می‌تونه به ما دائماً انگیزه بده تا سیگارو برای همیشه کنار بذاریم؟

جواب اینه: احساسِ آزادی. به وسیله‌ی این بینش، میتونین به این نتیجه برسین که سیگار هیچ‌چی براتون نداره! وقتی اینو بفهمین، بلافاصله توی مسیرِ ترک قرار می‌گیرین و برای همیشه ترکش می‌کنین.

برای ترک، هیچ زمانی بهتر از همین حالا نیست.

اگه همیشه به ترک فکر می‌کنین اما هیچ‌وقت وارد عمل نمی‌شین، احتمالاً دلیلش اینه که منتظرین زمان مناسبش برسه. به نظرتون زمانِ مناسبش کیه؟ وقتی استرسِ کمتری داشته باشین؟ وقتی نگرانیاتون کمتر بشه؟ حقیقت اینه که چیزی به اسمِ زمانِ مناسب وجود نداره. بهترین زمان برای ترک همین الآنه، بعد از گوش کردنِ این پادکست، البته اگه واقعاً قصدِ ترک دارین!

زمان مطرح نیست، چون هر موقع از راهِ درست اقدام کنین، ترکِ سیگار ممکنه. البته قبل از ترک خیلی شک و تردیدها میاد سراغتون که باید حتماً باهاشون مبارزه کنین؛ چون فقط مانعی هستن برای رسیدن به آزادی. خیلیا از خودشون می‌پرسن نکنه دوباره هوسِ نیکوتین بیاد سراغم؟ اما بعد از 30 روز، کلاً نیکوتین از بدنتون خارج میشه و دیگه هوس نمی‌کنین.

بعضیام از چاق شدن می‌ترسن و فکر می‌کنن حالا که از سیگار محروم شدن، سراغِ شیرینی‌جات میرن. شاید رنج ناشی از ترکِ نیکوتین شبیه احساس گرسنگی به نظر بیاد، اما اگه خوب دقت کنین، این دوتا رو با هم اشتباه نمی‌گیرین. ضمناً نباید این دروغو به خودتون بگین که «فقط یه نخِ دیگه» می‌کشم یا این مدل خاص سیگار اشکالی نداره. حتی یه پُک هم کافیه تا اعتیادتون به نیکوتین پابرجا بمونه و تلقیناتی که باعث میشه معتادِ سیگار بمونین تأیید بشه.

آزادیِ شما بعد از پایانِ دوره‌ی ترک شروع نمیشه، بلکه درست از لحظه‌ای که آخرین سیگارو دود کنید شروع میشه. سیگار یه ماده‌ی مخدرِ اعتیادآوره و بدونِ گذروندنِ یه دوره‌ی 30 روزه‌ی ترک که نیکوتین آروم آروم از بدنتون خارج بشه، نمی‌تونین ترکش کنین. اما این دوره اصلاً چیزِ ترسناکی نیست. جالبه بدونید ترس از ترک خودش یه مانع برای ترکه! درمان با جایگزین‌های نیکوتین مبتنی بر این باوره که باید با دوتا چیز جنگید: یکی عادتِ سیگار کشیدن و یکی رنجِ ترکِ نیکوتین. در حالی که سیگار کشیدن در واقع عادت نیست؛ اعتیاده و جایگزین‌ها نمی‌تونن اعتیادو از بین ببرن!

اولین قدم اینه که با این تلقینِ غلط که میگه ترک کردن ریاضت کشیدنه، مقابله کنین. جایگزین‌های نیکوتین فقط ‌زمان غلبه‌ی نیکوتین بر بدنتون رو طولانی‌تر می‌کنه. خیلیا به اشتباه فکر می‌کنن بعد از گذروندنِ دوره‌ی 30 روزه‌ی ترک، تغییرِ بزرگی رو احساس می‌کنن، یهو چشمشون به دنیا باز میشه و می‌بینن یه آدمِ غیرِسیگاری‌ان. در حالی که این تصور اصلاً درست نیست. آخرین سیگارتون رو بکشین و دودش رو تا عمقِ وجودتون پایین بدین. از خودتون بپرسید: چی گیرم اومد؟ هیچ چی! وقتی تموم شد، حسِ رهایی و آزادی رو تجربه کنید. شما همین الآن یه غیرِسیگاریِ خوشبختین.

از این به بعد، دیگه نیکوتین به خودیِ خود مشکلی براتون ایجاد نمی‌کنه، اما بعضی محرک‌های روانی، مثلاً قرار گرفتن توی موقعیت‌هایی که شما رو یادِ سیگار می‌ندازن یا دیدنِ دوستایی که دارن سیگار روشن می‌کنن، می‌تونن مشکل‌ساز بشن. حتی با استفاده از روشِ آلِن کار هم، باز 10 درصدِ ترک‌کننده‌ها به خاطرِ همین مسأله دچارِ لغزش می‌شن. اما شما می‌تونین بهش غلبه کنین. فکر کردن به سیگار رو برای خودتون ممنوع نکنین. نباید ازش خطِ قرمز درست کنین، چون باعث میشه بهش بیشتر میل کنین. در عوض، صادقانه به این فکر کنین که سیگار کشیدن چه تأثیرِ منفی‌یی روی آزادی‌تون داره، تا خودتون به این نتیجه برسید که ارزش نداره دوباره خودتون رو آلوده‌ش کنین.

لزومی نداره که از هرکی سیگاریه دوری کنین یا سبکِ زندگی‌تون رو کامل تغییر بدین. چرا؟ چون ترکِ سیگار ریاضت نیست. از اینکه یه آدمِ غیرِسیگاری هستین لذت ببرین. به تصمیم‌تون افتخار کنین و مفهومِ آزادی از سیگار رو با تمامِ وجود حس کنین.

ترکِ سیگار نه ریاضته و نه محدودیت، بلکه عینِ آزادیه!

 برای اینکه بتونین با قاطعیت سیگار رو ترک کنین و از یه زندگیِ جدید و بدونِ دود لذت ببرین، اولاً باید بر ترسِ غیرمنطقی از ترک غلبه کنین و این عقیده‌ی اشتباه که بدونِ سیگار لذتِ زندگی از بین میره رو کنار بذارین. ثانیاً از دلایلِ واقعیِ وابستگی به سیگار مطلع بشین. قبل از ترکِ سیگار، از خودتون بپرسین مهم‌ترین زمانِ سیگار کشیدن برای من کِیه؟ اکثراً میگن سیگارِ اولِ صبح، چون این سیگار، بعد از یه شب تا صبح که نیکوتین به آدم نرسیده، عطشِ به نیکوتین رو حسابی کم می‌کنه. بعد از خودتون بپرسین مزخرفترین سیگار در طولِ روز کِیه؟ اکثراً بازم همون جوابو میدن: سیگارِ اولِ صبح. حالا می‌فهمین که سیگار کشیدن هیچی بهتون نمیده، جز اینکه به اعتیادِ هرچه بیشترتون کمک می‌کنه.